Page 27 - JUNIO 2024

Pero déixame dicirche amor meu, que por máis lonxe que me atope, 5
mentres ninguén me borre o teu nome e o teu recordo do meu corazón e da

miña mente, permanecerei xunto a ti ata que sexa O Señor mesmo quen
decida se realmente merezo estar á beira teu ou non.

– Segurou estou do bendito do noso amor.

– Amor divino, amor de todos os tempos, xa non sinto temor pois máis
grande é o meu amor, só desexo estar contigo, espertar e ver que ao meu
lado estás, non existe outro soño para min, es todo, o meu principio e o

meu final, e nunca me cansarei de escribirche estas belas cartas de amor.

Só se amarche

Se tan só puidese voar... voaría a ti. Traeríache comigo e esqueceríame de

estar a sentir esta melancolía que me está comendo día a día, estráñoche
en exceso.

É algo que non podo explicar, é como escoitar unha música e non poder

bailar contigo...

Iso dóeme amor... dóeme.

Entre música que acompaña os meus sentidos, entre soños e anhelos que

están por cumprirse... entre bicos que xa desexan ser repartidos en todo o
teu ser e entre os meus brazos que se cansan de non poder abrazarche máis
que unha almofada... que non se compara cos teus brazos...

Hoxe estoume dando conta que che cielo en exceso... que se decidín
namorarme de ti é porque así foi o destino, non penso modificalo...

Para que?

O teu amor é o máis sublime da miña vida, como poder calar o e así poder
deixar o insomnio ao carón e pasar máis dunha noite... na túa compañía...

e descubrindo máis e máis cousas de ti...

Estráñoche demasiado... si, demasiado... e aínda falta tempo para vernos,
xa non podo... non podo estar a che estrañar... non quero estrañarche... só

quero amarche, é o único que quero, non pido nada máis.

Unha vez máis o frío... queda preto de min e non hai modo de apartalo...
Así que me vou facéndome á idea de que ti estás aquí, a ver se así entre

soños véxoche... e síntoche como fai un intre...