Page 28 - JUNIO 2024
P. 28

É  raro, pero  así  é, síntoche  aquí  moi  preto  de min...  que  ata  che  podo           6
                  respirar...

                  Será que che cielo demasiado?


                  Non, amor... nunca é demasiado.

                  Cando se trata de ti todo é pouco...


                  E iso porque ámoche tanto que só serei feliz cando esteas xunto a min.

                  Ámoche, estráñoche...

                  Carta namorada


                  Esta noite deiteime pensando canto che cielo amor, e nin as palabras nin
                  os soños foron suficientes para expresar ese amor que día a día alaga o meu
                  ser. Como negar que che cielo?, como sacarche da miña mente e do meu

                  corazón, se o único que me fai existir es ti?

                  E é que tan só coa túa mirada eu sinto que podo voar, e comigo quéroche
                  levar tan alto... tan lonxe... para buscar un mundo ideal onde sós e xuntos

                  os dous fagamos os nosos soños realidade. Convertíchesche no aire que
                  respiro, na luz que a miña vida ilumina, na canción que quero cantar, es o
                  meu soño, es a miña ilusión, si, o único que me fai existir es ti.


                  Hoxe a madrugada descubriume como sempre, pensando en ti escribindo
                  unha canción de amor que o vento levará ata ti para así alegrar o teu
                  espertar. Es o arcoíris que pinta o meu ceo, a rosa que perfuma a miña alma,

                  a doce voz da miña guitarra, a sutil choiva de abril se o único que me fai
                  existir.

                  Permíteme levarche ata o ceo e no meu castelo de nubes bailar sen que

                  nada nin ninguén nos poida separar onde as gaivotas xúntense co sol e
                  busquen o ocaso da túa mirada para vivir sempre nesta serenata de amor...

                  Porque para ti son os meus versos, para ti escríboos.

                  Porque ti encerras ceo, as estrelas e o sol. Para ti, os meus cantares, pois
                  para ti eu vivo, mergullada nas augas, da túa límpido amor. Para ti, os

                  meus poemas, nocturnales.

                  Para ti, a esperanza, que predomina en min. Para ti, as miñas caricias, cal
                  alegres fillos, que adoitan florecer, cando termina outubro. Para ti, todo

                  aquilo, que respire beleza, endulzado con meles, cal o nome de Deus.
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33