Page 1575 - JULIO
P. 1575
Sentimos cada instante de sentimentos, compartindo ata o último dos 4
nosos desexos.
Quero dicirche que che necesito, que es a miña causa de existir, pois vivo
por ti.
Tamén dígoche que che debo cada segundo de felicidade, de sorrir, de
mirarche absorto con ilusión.
Déboche a miña forza, a miña vontade e ata os meus pensamentos.
Facémonos falta, somos dous seres que saben amarse e gozar de emocións.
Entendemos os nosos praceres: a nosa complicidade únenos e ata co
silencio dicímonos todo sen necesidade de máis.
Nada cambiou desde o primeiro instante, desde a primeira mirada e
palabra que nos uniu. Seguimos sendo só un.
Facémonos falta e ti farasme falta sempre, sábelo, necesítoche. E con esta
carta confirmo o meu amor por ti, a miña ansia de ti e as miñas ganas de
ti.
Nunca me faltes nin che ausentes, non deixes de quererme xamais porque
ti es a miña existencia.
Esta carta é a miña melodía de amor
Amor,
Hoxe a miña alma está opacada pola sombra gris das nostalxias.
O día bruno e frío do mesmo xeito que a miña alma, deixa caer as súas
bágoas que bañan o chan terso das miñas fazulas.
E non, non é que me falte nada. Non, non é que non me senta amado.
É só que hoxe é un deses días en que me embarga a tristeza, en que o
corazón oprime o meu peito e apaga a miña alma.
Hoxe é un deses días en que espero con ansias ser abrazado e sentir a calor
e a tenrura dos teus brazos rodeándome, espero con ansias ese instante
para poder quedarme alí... detido no tempo... abstrayendo o meu corpo e a
miña mente de todo o demais... aferrada a ti como un bebé aférrase e sente
protexido no ventre da súa nai...