Page 1579 - JULIO
P. 1579

Estar preto de ti é agora o meu mellor destino e non o cambio por outro, só                 8
                  quero vivir cun amor como o teu, vivir ao teu lado e xunto ás nosas cousas

                  e todos eses soños que cabían nos nosos ollos afastados.

                  Recordo todas esas veces que enchiches de ilusións o meu camiño para non
                  deixar de andar, lembra ti todos os veráns que nos estrañamos, todas esas

                  veces que nos sentamos a escribirnos palabras amorosas que diluísen a
                  distancia...

                  Cada vez que cambiei o meu rumbo foi para achegarme a ti, agora estarei

                  para acompañarche cando sintas que o mundo é distante, para escoitarche
                  cando chegue a túa sensibilidade, para apoiarche cando queiras realizar

                  algo, porque só fas cousas fermosas.

                  Un rostro de Deus que non coñecía atopei en ti, ese mesmo Deus que
                  regala bendición aos que aman, cada mirada doce túa lémbrame que amar
                  debe ser un agasallo do ceo que chega á terra, e que debe rescatarse e


                  coidarse.
                  Rescatemos tamén os bicos que non chegaron a nós e quedaron no mar, se
                  seica están no ceo deixémolos aí, algunha razón terá para permanecer aí

                  nos días en que o sol foi moi pequeno para nós, había moito de ti por ese
                  entón.


                  -Todas as cousas están en ti-

                  Nas rúas da miña cidade, e nos atardeceres do campo, por iso a vida foi
                  soportable e sempre houbo a esperanza de coincidir, traes contigo toda a
                  túa dozura, a túa tenrura de todas esas noites en que a lúa non díxoche

                  nada  e  esperaches  paciente  que  chegase  unha  carta,  pois  non  podería

                  chegar a flor que tiven na miña man.
                  A distancia non puido contra este gran amor que foi máis grande.


                  Debes saber que che cielo, levarei case todas as pingas de choiva que nos
                  mollaron en cidades distintas, todas as letras do teu nome, todas as nosas

                  cartas espérannos


                  Todo o noso amor, e xa ningunha distancia ...que nos separe.
                  Sempre meu, sempre túa, sempre noso.


                  Desde o meu recuncho para ti.
   1574   1575   1576   1577   1578   1579   1580   1581   1582   1583   1584