Page 1581 - JULIO

Nos meus soños podo escoitar a túa voz dicíndome que me cielas, 10
presíntoche nalgún recuncho, así como estou eu e sempre estarei nos teus

soños.
Soño mesmo esperto escoitando a túa voz dicirme “ámoche”, e ao

escoitarche sorrío sabéndoche tan meu.

A distancia doe, pero a dor faise máis suave cando logro soñarche e

sentirche preto de min, tan preto que case che poida tocar…
Este sentimento tan belo é así porque o amor é así, os que se aman de

verdade saben do que escribo, enténdeno as persoas que están destinadas
a estar xuntas.

O amor fáiseme cada vez máis grande e a soidade máis levadía porque

teño a ilusión de que un día estarei ao teu lado.

O amor chegounos sen preguntar de distancias nin nada, só nos atopou
preparados para amar, e aquí estamos ti e eu tan namorados como sempre,

cada un chegou xusto a tempo para coñecerse e namorarse, todo estaba
confabulado para que nós amásemonos/amásemosnos.

Todo é parte das fermosas sorpresas que a vida nos regala, amámonos,

respirámonos e nada lle falta á nosa historia de amor, pois non importa
canta distancia hai entre nós, só nos importa o instante en que enchemos

os nosos espazos, de calquera forma, facémonos presentes o un para o
outro.

Cando pénsoche ignórame todo o mundo e non me importa, cando

noméoche ninguén máis escoita a miña voz, só ti e Deus.

Son alguén que che ciela tanto que non sabe explicalo con exactitude,
alguén que compulsivamente escríbeche cartas de amor nas noites de

choiva, alguén que quere estar ao teu lado desde que soubo da túa
existencia.

Alguén quere contarche unha historia de amor no que ti es o protagonista.

Son eu quen que escolle as palabras que che envío nesta carta, palabras
que che indican que che cielo con todo a miña ser.

Lémbrao sempre o meu amor, amarémonos sempre, é a nosa promesa,

amarnos eternamente.