Page 1887 - JULIO
P. 1887
Ti es o meu verso 3
Paréceme imposible facer un verso sen dicirche que che cielo.
Es como a auga que me refresca no verán, necesítoche sempre
ao meu lado, tomándome do brazo e agarrándome da man.
Quero que sexas mina sen reparo.
De verdade o meu amor, que terche é como un soño… é sentir
que Deus existe e quéreme con anhelo, que nunca me
abandonou e en min puxo moito empeño de que sexa moi feliz
ao teu lado.
É marabilloso expresarche canto che cielo, compartir toda a
miña vida contigo, contándoche sen ocultarche nada da miña
vida.
En todo momento penso en ti, non podo deixar de facelo nin
un pouquiño de noite nin de mañá… e necesito dicirche o moito
que che cielo, aínda que con iso acábese a calma.
¡Quero que saibas o moito que che cielo! Que todos o saiban,
ámoche o meu amor!
Que inmensamente marabilloso é namorarse sen medidas nin
palabras, e máis belo é saber que ti tamén me cielas, que sen
ti non vallo nada, pero contigo síntome forte e valiosou.
É precioso sentirche a cada hora, tanto así que cando durmo só
soño con amarche a toda hora.
E que precioso é amor meu, que as miñas palabras sexan
tamén as túas, e que belo é saber...
- Como me cielas –
