Page 259 - JULIO
P. 259
O destino soubo colocarnos no lugar correcto, para que desde o primeiro
6
día da nosa vida os nosos corazóns crecesen xuntos.
Sempre estiveches aí, demostráchesme que a amizade verdadeira que
compartimos foi algo moito máis importante, e que co tempo derivou
no máis bonito dos sentimentos:
Un amor sublime que durará para sempre. Soubeches roubarme o
primeiro bico, que me soubo a gloria, e desde ese momento, non nos
separamos nunca nin durante un só día, porque a miña vida está onde
esteas ti, e a túa vida está ao meu lado.
É así de simple, pero cando alguén consegue facerche feliz con tan só un
sorriso, Que máis necesitas?, sei que quero estar ao teu lado para sempre,
por que onde ti esteas é onde estará o meu futuro e a nosa felicidade.
A miña meta na vida é facerche feliz, porque cando véxoche sorrir
comprendo que es o amor da miña vida, xa que algo moi intenso móvese
nas miñas entrañas e faime quererche dunha maneira sobrenatural.
Hoxe decidín escribirche para darche as grazas por estar sempre aquí, e
darme todo o que necesito no momento xusto, porque non hai nada
mellor que aprender da persoa á que cielas.
Só quero dicirche simplemente: grazas, grazas polo teu amor e polo teu
amor que consegue facerme cada día a persoa máis feliz do mundo.
Ámoche.
Non podo explicarche todo o que sinto por ti, pero é inmenso.
Non podo explicarche o que sinto cada vez que véxoche, cada vez que
estou xunto a ti entre os teus brazos, nese momento máxico en que os
teus beizos se achegan aos meus e bícasme.
Non podo explicarche como o meu corazón comeza a latexar como un
tolo e quere saírse, cada vez que sinto a túa respiración tan preto da miña.
Non pódoche explicar todo o que sinto, porque é algo máxico e único, é
algo que só podo comparar cun soño ou cun conto de fadas.
Só pódoche dicir que ti es "o amor dos meus amores".