Page 261 - JULIO
P. 261
(Ti fasme amarche cada día máis)
8
Ao segundo de despedirnos
É incrible como pode o corazón amar de tal maneira.
É incrible como apenas che deixei e xa che estrañei. Onte á noite mentres
charlabamos, sentín tanto amor e tanta tenrura por ti que quixen
abrazarche e consentirche ata o cansazo…
Non entendo esta maneira de amarche, non entendo esta maneira de
entregarme a ti.
Como é que che fuches metendo na miña vida de tal maneira que hoxe
non sei vivir sen ti.
Teño o corazón tan cheo de recordos, tan cheo de cada instante en que
estou ao teu lado: os teus bicos, a túa tenrura, a túa voz.
Cielo cando me dis un ámoche cari. Cielo cada palabra que deixas para min
e sobre todo cielo saber que me cielas.
Ti e eu estamos tan compenetrados e unidos, que apenas che deixei xa
sinto o desexo de estar contigo.
Creo que sería marabilloso ir pensando en estar xuntos para sempre, creo
que é o momento de dicirche que estou disposto a todo por ti, que a miña
vida xa non ten sentido se ti non estás nela. Necesito de ti tanto como
necesito respirar.
O meu mundo es ti, a miña vida es ti…
Todo é e xira ao redor teu.
Ti es o máis fermoso da miña vida, e hoxe dígoche con todo o sentimento
que levo no meu corazón que che entrego a miña vida, a miña ser e o de
estar xuntos por sempre e para sempre… ámoche.
(Ti fasme amarche cada día máis.
Sempre teu… sempre miña… sempre noso.
Desde o meu recuncho para ti.
Quero asinar un contrato contigo...