Page 265 - JULIO

Dareiche todo o que necesites, enchereiche de amor ata saciarche por toda
12
a vida, non dubides teño tanto amor por darche que quizais me quede

curto o tempo que Divos bríndeme na terra, e todo será teu, es a que Deus

elixiu para min e sei que o fixo ben.

Tes todo o que lle pedín, por iso vivirei agradecido por porche no meu

camiño, só quero estar á altura dos teus requirimentos.

Espero ter o que buscas nun home, brindarme a oportunidade serse parte
da túa vida como o es agora ti da miña vida, quero ser o afortunado a
quen lle deas todo o teu amor e o resto da túa vida.

Xuro que non che decepcionar. Ao meu lado farei que sexas a máis feliz
de todas as mulleres.

Vivirás comigo un eterno romance, amareiche por sempre o meu amor
máis que unha promesa é un xuramento…

Es a muller dos meus soños.
Eu que sei… será que o tempo se volveu tolo, que o meu reloxo decidiu

tomarme o pelo.

Será que o mundo enteiro púxose de acordo para vivir máis rápido.

Non o sei.
Só sei que, cando estou contigo, as horas vólvense minutos e os minutos

apenas un suspiro cando os teus beizos rozan, cando as túas mans
percorren e erizan a miña pel, buscando feridas o pasado que pechar cun

suave bico deses beizos teus que se volveron manecillas do reloxo,
marcando co seu rozamento o pasar deste tempo que, desde que estou
contigo, voa e se me escurre entre os dedos cando quero retelo un

momento máis para que o día nunca acabe.
Eu que sei… será que o mundo tamén se volveu tolo, pois se confundiu

de estrela ao redor da que virar e de tanta volta ao redor de ti, enrédase na
túa melena e faime dubidar se cos brillos que dela se desprenden pasan os

meus días, ou se, pola contra, é da túa risa ao vento da que nace cada un
dos meus amenceres.