Page 269 - JULIO
P. 269

Feixe  o  que  teñas  que  facer…  pero  faino  pronto  porque  morro  por
                                                                                                              16
                  bicarche e amarche… morro… por beberme o teu amor.


                  Fóra a choiva cae e eu encérrome no meu cuarto para pensar en ti, para
                  poder escribir esta carta que tiña para ti… onde gardo moitos sentimentos

                  que provocas ti en min…

                  Quixese  compartir  a  miña  vida  contigo,  estar  ao  teu  lado  en  todo


                  momento.
                  Quixese formar parte da túa vida, unir as nosas, e que nunca máis teñas


                  que desaparecer dos meus soños, quero que xa esteas xunto a min, amor.
                  É un soño, unha ilusión, o querer do meu corazón, estar contigo… vivir

                  contigo. Ven amor, ven xunto a min.

                  (Ti fasme amarche cada día máis)

                  Todo o que teño por terche a ti


                  Teño un suspiro que leva o teu nome gardado para cando me faga falta.

                  Teño unha bágoa suicida que salta cando te afastas e un abrazo que non é

                  abrazo nin é nada se te marchas.

                  Teño unha chea de historias que contarche e outra chea máis de historias

                  que escoitar dos teus beizos, os mesmos que ás veces bican, que ás veces

                  versan sobre min.

                  Teño unha mirada perdida para cando deba estar sen ti e unha mirada con
                  brillo para cando véxache sorrir.


                  Teño un par de días que perder entre sabas e outras tantas noites para non
                  durmir.


                  Teño risas e os sorrisos que me provocas con só mirar, con só acariñar a
                  pel que se eriza no meu brazo ao sentir os teus dedos rozar, ou ao notar
                  o teu alento no meu peito espido cando a lúa ocúltase e nós, alleos ao

                  mundo, facemos desa cama o único mundo no que ambos quereriamos
                  vivir.
   264   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274