Page 267 - JULIO

O demais, é amar a medias, sen dalo todo por esa persoa que, seguro, está
14
a dalo todo por ti.

Pensaba no amor como algo que, sen ser perfecto, faría de cada momento
algo marabilloso… pero nunca ocorría.

Ata que chegaches ti para cambiarme a vida, para quitarme as penas e
sacudirme os pasados que non souberon darme o que merecía.

Fixéchesme darme conta de que o amor que vivira antes de ti foi só un
simulacro que me preparaba para todo isto que agora vivo contigo, por

fin.
Non teño palabras suficientes para darche as grazas, por tanto.

Sigamos vivindo o noso presente como o fixemos sempre, co corazón

disposto e coa tranquilidade de saber que, ao fin, atopamos a unha persoa
que ciela todos e cada un dos nosos defectos.

Así que, a ti, que estou seguro de que chegaches para quedarche, déixame
resumirche en dúas simples palabras todo isto que sinto: ámoche Begoña

máis que á miña vida.

Ti fasme amarche cada día máis.

Sempre teu… sempre miña… sempre noso.

Desde o meu recuncho para ti.

Contigo aprendín.

Amor meu:

Dos meus beizos e das miñas mans naceron belas palabras alimentadas
polo teu corazón, me emborrachaste de sentimentos, aderezáchesme de

paixón, acariñaches o meu corpo e alma, reinventaste o amor.

Contigo aprendín o idioma das caricias, a importancia dos xestos, o poder

das palabras, Aprendín que os ollos tamén abrazan, que as mans tamén
bican ou que existe a compañía, aínda que acompañeiche a soidade.