Page 278 - JULIO
P. 278
Se que parece tolemia, pero xamais te cures de quererme, porque o amor 4
morre cando se recobra a cordura.
Quéreme na miña tolemia, pois a miña camisa de forza es ti e iso acóugame,
iso cúrame…
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,
sempre noso. Ámoche.
(Ti fasme amarche cada d ía máis)
Sempre teu… sempre miña… sempre noso.
SONETO PARA A miña ESPOSA
Intu íache cando a índa non coñec íache atopeiche cando eu non buscábache
salváchesme para que rescatáseche cando vivindo, da vida fux ías.
Che guie para que foses ti o meu gu ía cando unha ponte tenebroso
atravesabas, fugitiva, de ti mesma escapabas sen saber que ao final eu che
atopar ía.
No medio desa ponte coincidimos e o amor envolveunos nun instante para
sempre, nesta vida e tras a morte.
Por un v ínculo sacro un ímonos para ser máis que me amiga ou que o meu
amante, para ser a miña amada esposa eternamente.
A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,
sempre noso. Ámoche.
POR QUE CHE CIELO TANTO E MAIS?
Ámoche porque me cielas. Porque me gustas. Porque es alguén especial.
Ámoche porque me fas rir. Porque me alegras os d ías e as noites.
Ámoche porque me gusta estar contigo. Ámoche por como es, porque non hai
ninguén como ti.
Ámoche porque te gañaches o meu corazón, porque estas en el. Ámoche
porque cha xogaches por min.
Ámoche pola túa paciencia infinita comigo.