Page 361 - JULIO
P. 361
Este é un amor especial, na distancia, pero paciente 17
e forte.
Quero que nunca se perda a maxia que teño contigo,
pois son soños que xuntos forxamos, pedazos de vida
que entregamos neste amor, sempre con paciencia
necesaria para esperar o que sexa necesario.
Es o meu gran amor, o meu único amor, ese con o que
se soña só unha vez na vida.
Ninguén me deu tanto como ti, a miña vida, ninguén
me amou como ti ámasme.
Non se se te dás conta diso, pero desde que estás ao
meu lado son outro, son unha persoa feliz, porque
coñezo a un ser marabilloso que só vela por min.
Contigo síntome seguro, contigo vánlleme os medos,
contigo son todo o que calquera persoa soña ser...
O meu único amor, ese es ti.
O que sempre busca no seu correo unha carta ou
mensaxe, desas que falan dun amor, deste amor, dos
nosos soños e plans… vou amodo, pois sei que todo o
bo faise esperar.
Pero podo dicirche firmemente: a ti esperareiche
eternamente, porque de ti vivo namorado, por ti as
miñas ansias espértanse con só ver algo teu.
Imaxina como se pon a miña pel cando leo o moito que
me cielas e o moito que me estrañas... amor que
bendición é coñecerche!
E así vou abrazando a miña almofada cos ollos medio
durmido e tratando de dicirche que -che cielo-, que
es o meu único amor, e que nunca faltarán os suspiros
por este amor tan querido, tan amado...
Se un desexo outorgáseseme sería o de camiñar polas
miñas rúas, ata atoparche e dicirche, “regálame un
bico de amor”, unha mirada túa e abrazarche tanto que