Page 528 - JULIO

Contigo aprendín... 3

Amor meu:

Dos meus beizos e das miñas mans naceron belas palabras
alimentadas polo teu corazón, me emborrachaste de sentimentos,

aderezáchesme de paixón, acariñaches o meu corpo e alma,
reinventaste o amor.

Contigo aprendín o idioma das caricias, a importancia dos xestos, o
poder das palabras, contigo aprendín que os ollos tamén abrazan, que

as mans tamén bican ou que existe a compañía aínda que
acompáñeche a soidade, contigo aprendín a camiñar pola vida coa
mirada perdida pero deixando que o rumbo o marcase o meu corazón,
amor meu, contigo aprendín que as mans falan ou que un aroma

empapa, aprendín que unha bágoa non sempre é de pena ou que a
pena non sempre se expresa cunha bágoa, contigo aprendín que unha
paixón sen medida sabe mellor cando se mestura con amor, contigo
aprendín e silencio sigo aprendendo.

Amor meu, namoráchesche de min, pero gran parte dese namoramento

é polo que aprendín de ti, che ado ro, ámoche e cando non estás
sempre estráñoche, poderá pasar un día, un mes, un ano, pero ante a
túa ausencia sempre a túa presenza, a che a miña veo por ti e
acompáñoche.

Amor meu, non quero afogarche en letras, quero xestos, quero
caricias, quero bicos, abrazos, compartir os meus soños compartir os
teus e facelos nosos nun aderezo de algo tan especial que nin nada

nin ninguén poida separar.
Ás veces as cousas complícanse, pero se o corazón grita e a alma non

cala o noso amor sempre será eterno, por iso e mellor arma para
vencer todo o malo é e será sempre canto ámoche.

Ámoche tanto…

O teu amor que moito che estraña... e ámache.
DÁME A túa MAN

Tan só quero ser para ti a razón da túa vivir, fundirme nun cálido
abrazo e nun bico e compartir todo o que soñamos.