Page 537 - JULIO

Non, ti es o meu pensamento Se latexa o meu corazón por ti? Non, ti es 12
a razón para que eu siga vivindo… Se odio a soidade? Non, o cielo,
porqué cando ti estás xunto a min quixese que todos desaparecesen e

só ti estiveses ao meu lado… Ámoche, sen importarme as cousas que
digan... Ámoche polo simple feito de que compartes a túa vida coa
miña... Ámoche porque con só mirarnos aos ollos, entregámonos a
vida enteira...

Es a muller da miña vida

E é que es a muller da miña vida, así, simple e sinxelamente.
Compráceme máis que nada neste mundo o amarche, porque sei que
non che fallarei, porque contigo quero amencer, anoitecer, atardecer
e todo o que sexa terche nos meus brazos.

Quero darche os abrazos que o teu corpo che pide, os bicos que a túa

boca me grita, e en xeral, perder todo o meu tempo contigo.

Gústame garda todos os teus segredos, coidar de todos e cada un dos
momentos que me regalas, e sobre todo e por encima de todas as
cousas, gústame espérache, adorarche e ter a paciencia ou a tolemia

túa que é parte da miña ciencia.
Es a muller da miña vida. Cada segundo que pasa aprópiasche máis e
máis do meu corazón. Ensináchesme que o máis fermoso que hai na
vida é coñecer o amor, de feito, creo que é a única esperanza.
Envellecer á beira de alguén a quen respectas, a quen bicas con amor,

ao quen lle confías a túa vida e todo… é o máis belo deste mundo.

Es a miña princesa dos soños feita realidade. Dásme paz, dásme
alegría, fasme feliz e cada día estou máis e máis agradecido de poder
coñecer á gran muller que me puxo no bo camiño e que a día de hoxe

segue ao meu lado. Amáchesme e ámasme, eu ámoche e amareiche
para sempre.

Son quizais, o home máis feliz na face da terra e é unicamente por ti. E
é que, a pesar da distancia, sígoche amando cada día máis e máis.

Es a que me saca os suspiros e sácame as cores con tan só mirarme,
algo que nunca antes ninguén conseguiu facer.

Es a que saca a miña tenrura aínda nos momentos máis feroces.