Page 538 - JULIO
P. 538
Ámoche, e quería que soubeses que non es máis que a muller da miña 13
vida, a que cielo e amarei todos os días da miña vida.
Hoxe e sempre amareiche, o meu amor.
(Ti fasme amarche cada día máis)
Sempre teu… sempre miña… sempre noso.
ES O meu AMOR, O meu SANGUE, A miña VIDA
Vida miña, sabes dos meus sentimentos, do intenso amor que sinto por
ti, de cada unha das miñas ilusións e temores dentro de min.
Non podo deixar de pensar en ti, porque es parte de min, entraches no
meu corpo sen ter a necesidade de facelo fisicamente… entraches na
miña mente como entran aqueles pensamentos do corazón… Sei que
non son gran cousa e moito menos tan especial, son como todas
aquelas persoas con erros, con ilusións, cun corazón, uns ollos, unha
pel… e cunha alma desexosa de ti.
Ti que coñeces o meu corpo, os meus ollos, o meu corazón…
Ti que miras como eu o ceo, que sentes o aire na túa pel, que miras as
estrelas cada noite desexando verme nelas xunto a ti…
Ti que sentiches correr as bágoas na túa cara como eu cando
estivemos separados o un do outro, cando a dor do amor ausente
facíase insoportable… Ambos sabemos as cousas ás que nos tivemos
que enfrontar…
Eu sinto o amor que ti sentes por min, o vivo intensamente, e entendo
que todas esas cousas tan fermosas que me dis non son cousas que
pensases, senón que as escribes coa túa alma, valen máis que
calquera outra cousa.
Día a día miro a mañá, a noite, as estrelas, a lúa, as flores, o aire… as
túas fotos, as túas palabras, aquelas que ti pronuncias e que son
capaces de estremecerme sen necesidade de tocarme.
Compartir a miña vida contigo é algo marabilloso.
Mesmo cando non estamos xuntos, síntoche dentro de min.
Aínda que non poida verche, nin escoitarche, síntoche en min, percibo
as túas palabras e os teus xestos na miña mente.