Page 623 - JULIO
P. 623
Desde o meu corazón. 3
O meu amor.
¡Que feliz sería se en noites como estas onde todo convida o amor
puidéseche abrazar, apegarte ao meu corpo ata quedar sen respiración!
Canto amor tan apaixonado entregámonos cada día, cada noite da nosa
existencia...
Ti o meu amor, coñeciches todos os recunchos dos meus pensamentos, e
sabes que neles habitas ti.
Estrañámonos e desexamos estar xuntos. Non quero dor nos nosos
corazóns, eso queda para os que aman pouco/pouo e nós estamos
desbordados de amor o un para o outro.
No meu cuarto coa luz baixiña e só os sons das teclas do meu computador
é que che escribo estas letras cheas de amor.
Moitas veces a soidade e a tristeza embárganme, pero non é por cansazo,
é só que me desespero e quero terte comigo.
En ocasións sento que o meu corazón desgárrase en pedazos, daquela unha
suave brisa entra polo meu cuarto e é cando sento que estás presente, aínda
que non esteas aquí.
Tiñas razón, cando notabas a miña voz triste, non sei mentirlle ao meu
corazón, e menos a ti.
E é que me fago moitas preguntas Por que non podes estar comigo?, por
que non podo correr ao teu lado? Xa sei o meu ben que son moi acelerado
co meu amor por ti, pero por algunha vez gustaríame ser como calquera
persoa normal que está namorada doutro igual, máis o meu amor non
fagas caso, só é unhas cartas de tantas nas que che podo dicir moitas
cousas que estou a sentir...
Hoxe -confésocho- esta carta é unha que saíu moi rápido do meu corazón
para que a recibas e comprendas o porqué do meu desgano de moitos días.
As cartas que che envío son o meu mellor consolo ata que poida chegar a
ti.
