Page 626 - JULIO

Toda as palabras do mundo non alcanzarían para explicar esto que sento
6
por ti, espértome nos teus brazos, e dúrmome neles, contigo fago realidades

moitas das miñas fantasías.

Cando me falas síntome como unha flor que abre os seus pétalos á

vida...ante tanto amor que nos/nos entregamos, quedo sen fala...

Amar é a mellor palabra que se puido inventar, porque esto que sento por

ti, é algo que non me cabe no peito e quixese gritalo a todo o mundo cuan
grande é o meu amor, pero eso tamén o sabes, amámonos pensámonos,
soñámonos...

Espero que ao espertar o primeiro que leas é esta carta, onde che envío
todo omeu corazón para que o gardes entre as túas roupas e métasme nos

teuspetos para que poida camiñar contigo por onde o teu vaias...

Que tolo é este amor...

Pero quen di que o amor debe ser cordo?

Non o meu amor, é tolemia, son desexos íntimos, son bicos roubados á lúa

encántame estar namorado de ti ata as trancas e que ti de min.

Non sabes como me poño cando me chamas, só espero que a luz do novo

día tráiate ata a miña alcoba e quédeste na miña cama, para que me
arroupes con este gran amor que ambos sentimos...

Amareite o meu amor, eternamente.

Hoxe espertei como fago sempre, desexando o teu corpo e a túa voz,
estrañando neste espazo meu as túas caricias que foron aliciente e razón

para eses versos que escribo cando busco estar preto de as ondas e penso
no regreso.

Hoxe, despois de enfrontarme ao desafío doutro día neste estraño lugar
chamado "Mundo" comprendín unha vez máis, que no curto tempo que
nos/nos toca vivir o único que realmente importa é o amor.

Non ese amor a algunha estrela que adorna coa súa luz a escuridade da
noite, nin o amor por unha árbore cando sabemos que alguén por motivos

egoístas desexa cortar.