Page 630 - JULIO

que non depende dunha linguaxe porque el é autónomo, é capaz de pensar,
10
decidir e elixir o seu antollo, ademais de ser capaz de comunicarse en todos

os niveis sen tanta dificultade.

Ámote, é o único que podería dicir porque non teño a capacidade de

describir nin escribir, moito menos traducir esto que di o meu corazón, esto
que grita tan alto e tan forte, esto que eu podo entender pero que me é
imposible de expresar en palabras porque a linguaxe do amor, do corazón,

non está feito para ser lido nin moito menos para ser comunicado pola
mente, por eso a miña mente non o entende e non pode traducilo a palabras,

por tanto as verdadeiras “palabras” do corazón non poden ser distorcidas
porque ninguén pode transmitir en palabras o que está feito só para ser

sentido e vivido a través das emocións, aquello que denominamos
sentimento.

Non teño idea de como pode chegarse a sentir tanto, e non sei se dalgunha
maneira poida mostrarte todo hai dentro do meu corazón, pero déixame

empezar dicindo que te cielo porque é a única frase que iguala en
intensidade oque eu sento por ti.

Detrás dun ámote hai tantas cousas, non me alcanza o tempo nin o espazo
para expresar todo o que quixen, pero sei que entenderás o primordial.

Son tantas as marabillas que me fas sentir e vivir, son tantos os

momentos de alegría e ilusión. O teu nome lévao cada latexado do meu
corazón.

Xa é tarde e debo despedirme por hoxe, pero fágoo moi emocionado porque
sei mañá escribireiche novamente para contarche que soñei contigo, ou

talvez escríbache máis tarde para dicirche que ma pasei pensando en ti todo
ese tempo.

Oh o meu amor! O meu eterno e esperado amor! Pedirei ás estrelas

lévenme a ti esta noite, non quero pasar nin un segundo máis lonxe.

Ámote, simplemente ámote o meu ceo.

A miña vida enteira é túa, o meu amor:

Es o meu amor de todos os meus tempos, de todo o meu corazón o cual

salta cada vez que penso en ti.