Page 635 - JULIO
P. 635
mente, por eso a miña mente non o entende e non pode traducilo a palabras,
15
por tanto as verdadeiras “palabras” do corazón non poden ser distorcidas
porque ninguén pode transmitir en palabras o que está feito só para ser
sentido e vivido a través das emocións, aquello que denominamos
sentimento.
Non teño idea de como pode chegarse a sentir tanto, e non sei se dalgunha
maneira poida mostrarte todo hai dentro do meu corazón, pero déixame
empezar dicindo que te cielo porque é a única frase que iguala en
intensidade oque eu sento por ti.
Detrás dun ámote hai tantas cousas, non me alcanza o tempo nin o espazo
para expresar todo o que quixen, pero sei que entenderás o primordial.
Son tantas as marabillas que me fas sentir e vivir, son tantos os
momentos de alegría e ilusión. O teu nome lévao cada latexado do meu
corazón.
Xa é tarde e debo despedirme por hoxe, pero fágoo moi emocionada porque
sei mañá escribireiche novamente para contarche que soñei contigo, ou
talvez escríbache máis tarde para dicirche que ma pasei pensando en ti todo
ese tempo.
Oh o meu amor! O meu eterno e esperado amor! Pedirei ás estrelas
lévenme a ti esta noite, non quero pasar nin un segundo máis lonxe. Ámote,
simplemente ámote o meu ceo.
O meu sentir
Aos meus días e as miñas noites querería poñerlle máis horas, para pensar
moito máis en ti...
Imaxino que estou ao teu lado, que che dou as miñas mans e o meu corazón,
ese que ti necesitas e eu tamén.
A ti entrégoche todo o meu alento.
A miña alegría e esperanza é saber que non falta tanto máis para estar
ao teu lado por fin.
Sei que che fago moita falta, porque me estrañas en cada momento da túa
vida.