Page 636 - JULIO
P. 636
O meu amor, a min pásame o mesmo, por eso pódoo comprender moi ben.
16
Es doce, amable, cariñosa, e sobre todo destaca de ti eses pensamentos
puros que son mostra dun corazón san e namorado.
Eso faiche ser unha muller marabillosa, todos os meus sentimentos
entrégochos a ti, a miña constancia, as miñas alegrías, e este belo sentir
que oteu amor provoca en min.
Ámote, sen dúbidas, sen receos e sen condicións porque sei que o teu amor
perténceme.
Sento seguridade ao amarte, porque es unha persoa divina, alguén que se
pode amar e con quen confiar. xa sabes que todas as noites pénsote
(pesámonos o meu amor) ... ou quizais se o sabes porque nunca neguei este
amor que é o mellor que pasou na miña vida.
Cando síntome só bástame con dicir o teu nome e alí estás para min, sen
reclamos, sen preguntas, disposto a escoitar os meus queixumes e alegrías.
Xa non teño temor porque sei que camiñas e camiñarás comigo, e por ter
toda esa bendición a Deus grazas deille, porque non hai ninguén como ti.
Non me importa que digan que estou distraído, eu sei o que me pasa: estou
namorado ata as trancas e eso faime andar entre nubes e soñando esperta
co teu amor.
Antes de ti, nada había, ¿despois de ti téñoo todo Como non se explican
este amor?
Xa non me importa a vida que antes tiña, atrás quedaron as miñas tristezas
e soidades se hoxe comigo estás.
E estalo, quedácheste comigo, contigo vivo mil fermosas primaveras, enches
os meus sentidos de cousas novas, de amor limpo e de entregas.
Contigo coñecín o amor verdadeiro (ensináchesme a amar e non quero outro
sentir. Cambiaches a miña vida, e agora só espero que veñas por min, ti
dístelle ilusións novas á miña vida e rexeito a vivir doutra maneira. Amor,
que lindo será cando un día do meu lado camiñes e todo aquello que
vivimos nun fermoso recordo convértase.