Page 759 - JULIO
P. 759

Es o amor da miña vida, e cada recordo ao teu lado, é algo precioso, un                     16
                  tesouro que quero conservar eternamente na miña cabeza, para que me


                  acompañe ata o resto da eternidade.
                  Grazas por ensinarme que o amor é un sentimento moi real, que sempre

                  quedará no mundo para dar esperanza.

                  Ámoche, vida miña, ámoche con toda a forza do meu corazón, ámoche coa

                  alma, ámoche para sempre.
                  Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a


                  día, noite a noite.

                  Adóroche vida miña…
                  Ámoche tanto…



                  O teu amor que moito che estraña... e ámache. Ola o meu amor:
                  A pesar das moitas cartas de amor que che escribo e envío, sempre me
                  sorprendo de que queden palabras por dicir ou escribir.


                  Pero ao ter o meu teclado fronte a min, sei que aínda queda moito que
                  dicirche, moitas palabras que compartir contigo pois, aínda que algunhas
                  xa estean escritas, sempre logran ter máis que dicirche, cousas novas para

                  ti, sentimentos que debes gravar no teu corazón para aqueles días que nos

                  doe a distancia.
                  Nunca haberá suficiente papel nin letras coas que poida expresar este


                  amor.
                  É practicamente imposible explicar o grande que é este amor que cada vez

                  se fai novo.

                  As miñas novas letras saen desde o fondo do meu corazón, vestidas con
                  frases novas pretendendo así chegar a expresar todo este amor que sinto
                  por ti e que seguiremos escribindo e lendo porque o noso amor está cuberto


                  de letras, de puntos e de todas as letras do dicionario.
                  É ridículo expresarme así?


                  Si,  claro  que  o  é,  pero  non  hai  máis  forma  de  expresar  os  moitos
                  "ÁMOCHE"  que  se  afogan  no  meu  peito  e  que  dalgunha  maneira
                  necesitan saír cara a para que os poidas sentir.
   754   755   756   757   758   759   760   761   762   763   764