Page 755 - JULIO
P. 755
pensamentos que soamente magoan… pero tamén en recordos dos 12
momentos en que
estamos xuntos a través da distancia… o escoitar a túa voz cálida a través
do teléfono cando me chamas, o ver o teu rostro doce e amoroso a través
da pantalla
E que belo é escoitarche dicir canto me cielas e estrañas! Que belo é saber
que o noso amor segue crecendo día a día!.
Bo amor… que máis podo dicirche se cho dixen todo, se sabes con
plenitude que os meus sentimentos viran ao redor de ti, que che cielo máis
que á miña vida e que a distancia non opaca este amor que sinto, porque é
tan grande e tan profundo que necesito gritalo ao mundo enteiro, porque é
imposible calar o que o corazón sente, porque sabes que na mirada se
trasluce a felicidade de ter ao teu lado a alguén a quen cielas e ámache.
Voume a durmir con tranquilidade, porque sei que mañá cando abras o
teléfono atoparás esta carta impregnada de miles de bicos e suspiros
namorados deste corazón que é só teu… que che ciela e que soamente
espera o novo día para saber de ti…
Só unha última cosa amor… Soñarás comigo?
Es ti o que necesito.
O meu amor:
Que felicidade saber que aínda seguimos con este amor, que seguimos
pensando que un día calquera nos abrazaremos como o mar abraza a
area…
Sempre seremos ese amor que cada mes ou calquera día regálase letras,
palabras que impregno neste pergamiño.
Para chegar a ti non necesito escribir rebuscadas letras, non, o noso é algo
simple pero belo, porque só fala o noso corazón, non é nada de libros, nin
obras famosas, só letras nosas, a que nos prometemos cada vez que
falamos sobre o noso.
Pensabas o meu amor, que este día non habería carta para ti?, iso é
imposible, só que ás veces dou voltas neste cuarto que che nomea en todos
os seus recunchos, está tatuado de amor e corazóns que voan querendo