Page 753 - JULIO
P. 753
doces e suaves, nítidos e cheos do máis puro sentimento que está no meu 10
corazón que latexa ilusionado... dicindo no seu suave palpitar "Ámoche...
adóroche!"
Porque sabes?... Es o meu maior tesouro!
P.D. Sae á xanela ceo meu... que a lúa está en todo o seu esplendor e
estouna mirando, dicíndolle quedito o teu nome... como en suave suspiro...
para que co seu suave resplandor dígache o que penso...
Que es toda miña!
Non hai outro amor igual
Que se vaian todos menos ti, que se vaia o sol, que se vaia a lúa, que se
vaia todo o que nos rodea, pero queda ti, non necesito nada máis na miña
vida, só a ti, cos teus tristes versos, coas túas baixadas e subidas, coas
miñas noites que non son tan escuras, nin os meus días tan claros, necesito
só escribir tanto como poida para poder facerche chegar as miñas cartas,
esas que esperas e esas que eu quero que leas.
A choiva só me fai lembrarche e gustaríame moito sentirche ben preto de
min para contarche aquelas cousas que me preocupan e que ti entenderías,
sempre se trata de nós daqueles momentos que necesitamos sentir e este
amor que se presenta en todas as súas facetas para facer máis alegre nosas
vidas.
Estás tan lonxe, e non síntoche lonxe, fai frío e non teño frío, é que estou
tan ilusionada con este amor que temos, estou como ti, coa certeza de que
nos atoparemos e xa non nos deixaremos ir, que o noso lugar é estar
xuntos.
E por iso hoxe quero contarche que sigo loitando para que as nosas vidas
únanse, así como únense as nosas letras, non necesito a ninguén ao meu
lado, só ti, es como unha suave brisa que abrazo ao pasar xunto a min.
O meu amor que se vaian todos, pero nunca ti.
As miñas amorosas cartas van directo ao teu corazón onde sei que vivo,
vesme en cada nota de música, en cada melodía que escoitas, en cada
recuncho do teu cuarto, sei que me pensas, cando o insomnio apodérase de
ti, estou contigo como ti estás comigo...