Page 748 - JULIO

Moitos pensamentos golpean a miña mente... 5
Sentín a forte necesidade de sentirche preto, necesidade a cal se fai

palpable nestas liñas...

O lado bo desta noite sen poder durmir é que me outorga tempo para

dedicarche a ti...

Podo expresarche con moita liberdade o moito que che estraño, e que penso
eternamente en ti, só en ti.

Case podo sentirche...

Pensarás que me invadiu a tolemia, pero non é así.

A verdade é que case podo tomar a túa man.
Serán as miñas noites de insomnio as que me levan a penetrarme ao teu

corazón, a aloxarme alí?
Busco dicirche que a noite está escura e fría, a choiva golpea fortemente
contra as xanelas... e necesito de ti, dos teus abrazos, da túa calidez, dos

teus eternos bicos... amor, estou a pensar en ti.

Non permitas que o cru frío penetre nos meus ósos, que iso me fai
estrañarche moitísimo máis...

Non é tempo de estar tristes, é tempo de amarnos, de soñar coa felicidade,
e pensar que pronto estaremos abrazados podendo esquecer estas noites

escuras que agora nos manteñen espertos estrañándonos o un ao outro...
pronto estaremos xuntos o meu amor.

Toma esta carta entre as túas mans, e sente todo o amor que che envío

nela.
Desde o meu recuncho para ti,

O teu amor.

Ámoche… canto che cielo!
O meu amor, o meu pedacito de ceo, canto estraño dos teus beizos un bico.

Canto quero verche neste instante e dicirche moitas cousas máis, porque

aínda teño moito por dicirche, hai tanto aínda detrás desa frase, pero non
me alcanzan as palabras e é que non as hai!