Page 750 - JULIO

Xa é tarde e debo despedirme por hoxe, pero fágoo moi emocionada porque 7
se mañá escribireiche novamente para contarche que soñei contigo, ou

talvez escríbache máis tarde para dicirche que ma pasei pensando en ti
todo ese tempo.

Oh o meu amor! O meu eterno e esperado amor! Pedirei ás estrelas

lévenme a ti esta noite, non quero pasar nin un segundo máis lonxe.

Ámoche, simplemente ámoche o meu ceo.

Ámoche, vida miña, ámoche con toda a forza do meu corazón, ámoche coa

alma, ámoche para sempre.
Ámoche vida miña, grazas, moitas grazas por permitirme o amarche día a

día, noite a noite.

Adóroche vida miña…

Ámoche tanto…

O teu amor que moito che estraña... e ámache.

(Ti fasme amarche cada día máis)

Entre silencios ámoche
Amor meu:

Entre silencios ámoche, venéroche, cóidoche e protéxoche.
Entre soños levanto un lugar para terche xunto a min.

Edifico un recuncho onde só nós sexamos creación e vida.

Nun suave soplido estival ou no rocío de cada madrugada túa envíoche
bicos e abrazos, mensaxes cargadas de moitos sentimentos mentres entre
cartas e poemas imos afianzando un amor que gusta, porque todo o grande,

todo o bo e todo o mellor sempre está reservado para o final.

O tempo presentouse estraño, case gris, pero eu se cal é a causa, e é a que
me leva a estar ausente de ti, das túas letras, das túas palabras que para

min son o bálsamo que necesito para suavizar esta distancia.

Sempre que escríboche dígoche que non todos os días son iguais, hai días

nos que che estraño tanto que abrazo a miña almofada que é o meu