Page 94 - JULIO

3
Aínda que se me vaia a vida

Ola o meu amor,

Pensaba como pasan os días e sigo coas esperanzas de poder abrazarche,

de poder durmir xunto a ti.
Os días non pasan lixeiros e a noite é eterna, na espera do teu abrazo, ese

que se fai esperar e logra facerme chorar.

Esta noite é fría e abrázome á almofada tratando de contarlle os meus
desexos, penso que estás ao meu lado e me recuestas no teu peito, falamos

de todo e de nada, como o faciamos hai un tempo atrás...

Hoxe veño entregarche esta carta que a levará o vento, para que
expréseche a magnitude do meu tormento ao non poder abrazarche, non

poder bicarche e non poder falarche dos meus tonteras que moitas veces
son vaguerías para chamar a túa atención.

Pronto chegan datas especiais para nós, aínda que ti sempre me dis que

cada día para nós é tempo de amar.
Eu seino amor meu, pero compréndeme que necesito estar ao teu lado, que
as miñas noites son moi baleiras e escuras, desde que ti non estás xunto a

min...

Amor...
Amor, bícame nas distancias.

Ámame con ansias tolas, desordéname as ideas, para non sufrir esta
soidade que hoxe sinto de saberche tan preto e a vez tan lonxe...

Amor... estráñoche.

Amor... espéroche.

Amor... xoga comigo, xoga cos meus desexos para saber que estás preto,

aínda que non véxache...

Durmireime nos teus brazos, no teu recordo, para cando esperte dígasme
o moito que me cielas....

(Son teu de aquí á eternidade)