Page 99 - JULIO

Ola o meu amor: 8
Tento vivir no teu tempo para atoparme cos teus bicos, vivo a túa
ausencia, estraño os teus latexados, e parece que todo o meu tempo carece

de sentido. Xa non sei por onde camiño se ti non estás xunto a min.
Pérdome entre os meus escritos, entre tantas cousas para esquecer, pero

non podo, ti apareces en todos os meus momentos e tempos que vivo, e
penso que todo o que desexo é estar contigo.

Polo momento non estás comigo, camiño moito e sempre trato de ir cara

arriba a ver se por encima de todo divísoche de lonxe…

Que tolemias fai o amor! E é que sinto perdido sen a luz dos teus ollos.

Quero atoparche nunha estrela do infinito, vivindo o noso gran soño por

fin amor meu.

Xunto ao meu leito pénsoche, durmida abrazo o teu corpo como querendo

recuperar o tempo perdido.

Entre os meus soños e a realidade hai moito camiño e sempre estarei detrás
de ti, perseguindo o teu recordo antes que se disolva das miñas mans.

Sempre seguireiche amor da miña vida, porque sen ti a miña vida non ten

sentido. Ninguén pode reprocharme este amor que teño e albergo no meu
peito, é amor do bo e bonito.

Eu sempre buscarei a maneira de chegar a ti, porque o teu amor dáme

forzas para seguir por esta vida.
Espero que as miñas letras che cheguen como auga do ceo, como o bálsamo
ás túas profundas feridas e empápeche de doce amor, son as miñas bágoas

que brotan sen eu saber como detelas por todo o tempo que xuntos non
tivemos.

Eu se que alén desta carta hai un gran amor, ese que soño aínda estando

esperto e que na mañá ao espertar aínda me fai sentir calafríos, é entón
cando síntoche tan preto meu.

Ti que es a dona de todas as miñas letras e dos meus suspiros, ai… sente
como se acelera o meu corazón cando de ti acórdome, estás tan lonxe das
miñas mans que ata respirar é doloroso.