Page 953 - JULIO

Ven, sente, escoita, vibra, acariña… acende e éncheme amodo a alma de
7

desexo.

Es a enredadera de amor que me gu ía polos camiños de densa brétema
enchendo o meu corazón de alegr ía… acub íllalo, o inquietas, conséntelo ao
contacto das túas mans e os teus beizos que parecen serpentinas de cores

subindo e baixando sobre a miña pel, cando bicas o meu corpo sediento que
che comprace na entrega…

Ven, amor, escoita o meu latexar, sente a miña necesidade de ti, pecha os
ollos e bébeme así…

Son teu, teu ata o fin, teu ata o meu último alento.

A miña Esposa, a miña Amiga e o meu Amante, sempre teu, sempre miña,

sempre noso. Ámoche o meu Begoña.

O meu amor:

Un d ía calquera comecei facer cartas, esas cartas que parecen eternas, esas
palabras que falan de nós, de ti e de min.

Fóra chove e esta estación non se parece a ningunha anterior, é distinta
porque agora estás ti, sempre ti.

Xa non me fago preguntas, só é auga que borrará as distancias que nos
separan, o noso universo de súpeto escurécese, pero non logra borrar a túa

presenza, sempre buscareiche, sempre seremos máis que dous tolos
namorados.

O amor fixo o seu niño no meu espazo, estaba preparada, fac ía moito que

esperaba a túa chegada.

Hoxe as estrelas teñen outro brillo, hoxe todo é diferente, o teu amor chega
en todas as formas cósmicas do espazo, hoxe cando todos poden pensar que
só escribo tolas letras para ti, pero sei que ti esperas, e eu desexo con todo

o meu corazón que leas estas letras.

Escóitame a min, nesta carta, estou en cada frase, en cada liña, agora cielo
cada mes, cada verán que chega sempre co teu nome.