Page 955 - JULIO

Estarei nas túas noites tristes, no murmuro do vento polas tardes, cando
9
creas que a noite chegou e todo sexa escuro para ti, estarei nunha estrela,

alumando o teu destino para que poidas seguir o teu camiño.

Clamarei a Deus para que sexas feliz, a índa que non sexa ao meu lado e
cando ao final atopases con quen compartir a túa vida, retirareime en forma
silenciosa.

E cando de cando en vez queiras lembrarme, atoparasme no rocío suave
dunha rosa, ou nunha pinga de choiva nunha tarde calquera, ou talvez no
sorriso dunha parella de namorados.

Ámoche tanto…

O teu amor que moito che estraña... e ámache.

NON EXISTE MÁIS NADA QUE TI E EU
Esta é a nosa historia: só ti e eu, o noso conto perfecto, a nosa historia de

dúas. Sei que hai moitas historias, pero ningunha como esta.

Porque a nosa non é unha historia máis, unha historia que comezou rozando
o l ímite do prohibido, vivindo momentos que ningún dos dous xamais
esquecerá, para facer máis especial o momento en que por fin nos unimos

para formar un só.

A índa faltan moitas páxinas neste conto que os dous enchemos. Cada paso,
cada bico, cada abrazo, son un relato que narra a miña cabeza e escribe este

corazón.

A miña vida ten sentido porque formas parte dela. Ámoche!, por encima de

todo, ámoche. Xa non se como dicircho, a miña vida.

Sentirche é o máis precioso que xamais experimentase: pérdome na túa
mirada, me derrito na túa boca, espértome xunto a ti. Es tan grande para
min, que no meu corazón non cabes.

Tes algo que che fai ser especial, fácil de sentir, dif ícil de explicar, tan
única, tan perfecta, que ás veces me fas sentirme insignificante.

Oxalá o tempo parásese para poder bicarche eternamente, respirando o
aire que conteñen os teus beizos! Ámoche máis que todo e máis que nada

neste mundo…