Page 956 - JULIO
P. 956

Como che podo amar tanto? Ás veces pregúntomo e non atopo a resposta.
                                                                                                              10
                  Sei que parece imposible, pero cada d       ía ámoche máis, porque sabes? esta

                  historia ten un principio, pero non ten final. Seis de maio, foi o primeiro d      ía

                  do resto das nosas vidas.
                  Es  o  meu  pasado,  presente  e  futuro,  o  onte,  o  hoxe  e  o  mañá.  Quixese
                  afastarme xunto a ti a un lugar onde non haxa ninguén, porque quero estar

                  contigo cada momento para sempre.

                  Quero verche, terche, facerche miña para sempre, porque ti ocupas cada
                  momento que existe na miña mente.

                  Por ti deixeino todo atrás, porque cando estou contigo sinto que nada máis

                  importa. Sei que ninguén nos entende, porque isto é algo único.

                  Nin tempo nin distancias, non existe máis nada que este amor que excede
                  todos os l ímites e as distancias, porque non existe máis nada que ti e eu.


                  (Ti fasme amarche cada d     ía máis)

                  Sempre teu… sempre miña… sempre noso.

                  Desde o meu recuncho para ti.

                  NON SABES CANTO CHE CIELO


                  Ti dis que me cielas, e ben sabido téñoo. Estou seguro diso porque xa mo
                  demostraches.

                  Tamén dis saber que che cielo, que tamén cho demostrei. Pero, sabes en
                  realidade… canto ámoche, o meu amor? Sabes o que sinto cando non pódoche

                  ver? Sabes o que me doe o non terche ao meu lado? Sabes o que é pasar o
                  d ía sen que me digas ámoche? Sabes o que é chorar de tanto amarche?

                  Non sabes canto  che  cielo, como o  teu sorriso  me enche de luz e faime
                  esquecer os problemas… faime aliviar as penas.


                  Como o ver o teu rostro faime tan feliz, Como admirar os teus ollos, o teu
                  cabelo, e poder dicirche o fermosa que es…

                  Como o escoitar a túa voz acóugame, como motiva a miña alma…


                  Como se estremece o meu corazón cando me dis “ámoche”, e quédome calado,
                  en silencio, sen dicir un ch ío algunha, incapaz de dicirche o que sente o meu
                  corazón.
   951   952   953   954   955   956   957   958   959   960   961