Page 127 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 127

๑๒๐                                           พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์




         ปุถุชนธรรมดา มาดาเรา เราสามารถใหทานแกเขาไดหรือไม  การใหธรรมะ

                          ่
                          ี
                                   ี
                                          ํ
                                         
         เปนทาน เปนทานทประเสริฐท่สุด แตทาไมเราไมใหธรรมะเขา เรากลับให
         เวร ใหกรรม ใหความโกรธ ความเกลียด ความแคน
                                    
                                      ่
                     ี
                 ี
                     ่
               “ท่ใดทเปนเหตุแหงทุกข ทนั่นก็สามารถเปนมรรคผลพระนิพพาน
                                      ี
                                                                    ํ
            
                                                            ุ
         ได” ถาตอนนี้เขากําลังดาเรา ดูถูกเรา เราจะทําใหตัวเองเปนทกขหรือทาให
         ตัวเองพนทุกข เราจะทําใหเกิดเปนบุญ หรือเราจะทําใหเกิดเปนบาป เราจะ
                                                       ่
                                                       ี
                                           
         ทาใหเก่ยวกรรมหรือสิ้นเวรสิ้นกรรม ถาเราตองการทจะสิ้นเวรสิ้นกรรม
                                                
                ี
           ํ
                                 
                                                                      ั
         กับใคร เวลาเขาดามาเราไมควรดากลับ ถาไมตองการมีเวรมกรรมตอกน
                                      
                                                             ี
                                                                   
         หากถูกเขาเหยียดหยาม เขาดูหมิ่นเรามา เขาตอวาตอขานเรามา เราควรจะ
         ใหอภัย
               มนุษยทุกคนเปนรากฐานของความเจริญ ถารูจักอบรมศึกษาธรรมให
         ดีงาม รากฐานความเจริญนั้นก็จะมีสิ่งดเปนสวนประกอบดวย ฉะนั้นการ
                                           ี
         อบรมเรียนรูธรรมคือการอบรมเรียนรูเขาใจชีวิตของตัวเองท่เปนรากฐาน
                                                            ี
         บุญ การอบรมธรรมเพอใหรูวาเราเปนคนดี มีความดีอยูในตว แตเราเลือก
                                                        
                            ่
                                                           ั
                                                                
                            ื
                                 
         ท่จะไมใชความดีในตัว มักจะเลือกใชอารมณ กิเลส และนิสัยมากกวา
           ี
                                  ็
                                           ุ
                     ิ
                                                     ุ
         แลวอารมณ กเลส และนิสัยกเปนตนเหตแหงความทกข การเวียนวายและ
                                       
                   
                                                        
                                                                      ื
                                 ี
         ความเจ็บปวด ฉะนั้นวิธีท่จะทําใหเราเรียนรูและปองกันมากท่สุดคอ
                                                                  ี
         การมีสติ และเห็นคุณคาธรรมในตนเอง
               ธรรมท้งหลายท้งปวงลวนเกิดแตใจ  มีใจเปนใหญมีใจเปนประธาน
                     ั
                             ั
                                                                      ํ
         เกิดข้นท้งมวลดวยใจ ถาใจของมนุษยผาสุก ความคิด คําพูด การกระทา
                 ั
              ึ
         การดําเนินชีวิตก็เต็มไปดวยสุข  ถาใจของมนุษยเต็มไปดวยทุกข ความ
                               
   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132