Page 145 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 145
๑๓๘ พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ี
่
ื
ื
เมอเราเห็นอะไรดีเรารูสึกดเราก็อยากใหเพ่อนไดดีดวย แลวทําไม
้
ี
่
ทาดไมเห็นไดด นันเพราะวาบางคนรูสึกไวบางคนรูสึกชา ฉะนันถาเราทําด ี
ํ
ี
แลวเจอเพื่อนรูสึกชาเราไมควรโกรธ อยาคิดวาทําดีไมไดดี และไมควรทอใน
การทําดี
ี
ี
่
เราอยูในโลกใบนี้ มนุษยทุกคนลวนปรารถนาคนดีและเรื่องทด
ฉะนั้นก็ตองรูจักหมั่นเพียรกระทําสิ่งที่ดี
การฟงธรรมกอเกิดปญญา และนําพาสูสิ่งที่ดีงาม
ี
ั
ี
ถาคนท่ทําความดีแตยึดม่นในความคิดและความดีท่ตัวเองทํา และ
ิ
ี่
ุ
หวังผลในความดีนั้น ความดีนั้นก็หนีไมพนตองบังเกดเปนความทกขในทสุด
ตนเหตุแหงความทุกขก็มาจากความยึดติดในตัวตน
การทําความดี เชน การมาฟงธรรม การบอกบุญ แลวเราไมยึดมนไม
ั่
็
ี่
หวังผล ไดก็ได ไมไดก็เขาใจวาเราไดทําเต็มทแลว แมใครพูดอยางไรเรากไม
ยึด เราปลอยวาง เราเขาใจ ความดีนั้นก็สามารถชําระความเปนตัวตนได
้
ี
บุญนันจะกอเกดเปนความรมเย็นและกลายเปนกศลในฉบพลัน ท่เรากาลัง
ํ
ิ
ุ
ั
ทําความดี ที่เราไดพูดชวนเขามาฟงธรรมหรือบอกบุญเขา
บุญที่แทก็ตองเปนบุญที่สามารถชําระลางกเลส ชําระลางตัวตน และ
ิ
กอเกิดเปนความสงบเย็น นั่นถึงจะเรียกวาชวนเขาก็ไดบุญ เขามาฟงก ็
บังเกิดบุญ ชวนแลวเขามาไมมา โดนเขาวาหรือไม ก็เปนบุญเปนกุศล

