Page 140 - OVD59ALLForEbook_Neat

ุ
้
รวมพระโอวาทชันประชุมธรรมป พทธศักราช ๒๕๕๙ ๑๓๓

ุ
ี
่
การใฝดเปนการเริมตนของทกๆ สิ่งเลย ถาเราไมใฝดเราจะไมปฏิบัต ิ
ี



ั


ุ
ธรรม ถาเราไมใฝดีเราจะไมพนทกข ถาเราไมใฝดีเราจะไมทําดี แตสิ่งสําคญ
คือศิษยศรัทธาในความดีในใจตัวเองไหม ถาเราไมศรัทธาความดีในใจตัวเอง



ั
ึ
ั
เอาแตพ่งผูอน ก็ไมมีวันม่นคง แตถาเราศรัทธาในความดของตวเอง เรา
ี
ื
่
็
ี
ี
เชือมนวาเรากมด เราก็มคณธรรมทประเสริฐได เราจะทาตวเองใหไปรอด
ํ
ั
่
ี
ุ
ี
ั
่
่
ี

ํ
ั
ั

ั
ี
เพราะคนอนไมเกยวกบเรา ตวเราตองดดวยตวเราเอง ฉะนันจึงมคาวา “ม ี
้
ื
่

่
ี

่


ศรัทธาความดงามในใจตน ฟนฟธรรมงดงามหลังลนออกมาได” เหมอนใน
ี
ู
ื
ื

ใจศิษยถาเราเชือมนวาฉนกเปนคนดได ฉันกปฏิบัตดได ฉะนันสิ่งสําคญคอ
่
ี
่
ั

็
้
ั
็
ี
ิ
ั

ิ
็
ศษยตองศรัทธาในความดี และถาศษยศรัทธาศิษยกจะสามารถเจริญความ
ิ

ดีงามนั้นไดมั่นคง
อาจารยขอใหศษยเปนหนอเนื้อธรรมแหงความด บมเพาะความดใน
ี
ี
ิ
ใจตัวเองนะ เริ่มตนดวยบุญ และมีคุณธรรม และก็ตามดวยการประจักษ
แจงในธรรมแหงตน
ศษยเอยแมกระทงพระพทธองคทานยังกลาวไววา “ทาดแมตองฝน
ิ
่


ั

ี


ํ
ุ
ทํา แมตองทําดวยน้ําตานองหนา ทานก็ใหเลือกทําดีเพราะความดีจะ
ื
ี
คมครองคนดี อยาเผลอไปทําชั่ว เพราะเม่อความชั่วตกผล แมศิษยจะมก ี ่
ุ
้

ุ
็
ภพกี่ชาติ ความชั่วกจะติดตามไปทกภพทกชาติ ใหศิษยแก เจ็บ ตาย ไมจบสิน
ุ

่
ื
่

ฉะนั้นเริมตนงายๆ พบใครใหออนนอมถอมตน มเมตตา ซ่อสัตย ซอตรง
ี
ื

ื่
็
รูจักใหเกียรติ เคารพ เมื่อเราปฏิบัติไดถกตองคราวนี้กไมตองกลัว คนอนมา
ู
ปฏิบัตตอเรา ไมเปนไร เขาจะดาเรา เขาจะทารายเรา เขาจะแชงชักหัก

ํ
ิ
กระดูกเรา เราก็ขอใหเปนการจบเวรจบกรรม คิดวา “สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นดี”