Page 139 - OVD59ALLForEbook_Neat
P. 139

๑๓๒                                           พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์




               ความโลภขอมีบางนิดๆ หนอยๆ  ถามีแลวผิดศีล ผิดธรรม

                                  ื
         เบียดเบียน เบียดบังชีวิตคนอ่น โลภไมมีวันพอ ศิษยรูหรือไมวา สัตวนรก
                         ่
                                               ็
               ่
                         ิ
                                                                  ิ
               ี
         อะไรทกินไมมีวันอม (เปรต) ถาหลงมากๆกเปนเดรัจฉาน  ฉะนั้นศษยจะ
                                        ้
                             ้
         กําหนดชีวิตตัวเองวันนีเพ่อวันพรุงนีจะไปเปน ผีนรก เปรต และเดรัจฉาน
                               ื
         หรือ  ถามีศีลครบ มีธรรมครบจึงสามารถกลับมาเปนมนุษยได แตถาเปน
         มนุษยแลวขาดปญญาธรรม ทําอะไรก็ไมขึ้น ขาดบุญบารมีทําอะไรก็ไมมใคร
                                                                   
                                                                    ี
         รัก ไมมีใครเห็นดวย เกิดมาก็นาสงสาร ถาอยางนั้นศิษยคิดวาทาบุญแลว
                                                               ํ
                                                        ี
                  ิ
                                                                      ี
         ขอใหชาตหนากลับมาเกิด แลวจะกลับมาเกิดเปนคนทสมบูรณแบบนีอก
                                                        ่
                                                                    ้
                    ั
                                                                
                                                      ี
         หรือ ถาไมม่นใจ สูทําวันนี้ใหสิ้นทุกข สิ้นกรรม ไมเก่ยวกรรมอีกตอไป ไม 
                                          ื
         ดีกวาหรือ การสิ้นกรรม ไมใชหามคนอ่นแตหามใจตัวเอง ไมใชไปหยุดคน
                                    ุ
           ื
                                                 
         อนแตเปนการหยุดใจตัวเอง คมใจตัวเองใหไดแคนั้นเอง ดวยการเขาใจ
                                                                    
                                                    
           ่
                                            ิ
                                                    ี
                                                                      ่
                                                        ็
                                                         ี
         ธรรมท่เรียกวาธรรมชาตของคน ธรรมชาตของคนมเกดกมตาย สิงใดเกดสิง
                                                               ่
                              ิ
                                                     ิ
               ี
                                                                    ิ
         นั้นดี  ในโลกนี้ไมมีสิ่งใดสมบูรณ  
                                                    ิ
                             
                                                                 
                        ิ
               ฉะนันถาศษยเขาใจหลักธรรมนี จะชวยใหศษยสามารถอยูบนโลก
                   ้
                                          ้
                                                
         และเขาใจความเปนคน เขาใจธรรมชาตินี้วาไมมีสิ่งใดสักสิ่งหนึ่งเปนของเรา
         ฉะนั้นธรรมะจึงสอนไววา เราเกดมาเพอหาทางพนทกข ยืมรางกายนี้ใช
                                           ่
                                     ิ
                                           ื
                                                      ุ
                                                                 
                                                                     
                       ิ
                           
         และเอาแตจิตเดมแทกลับคนฟาเบื้องบน เพราะกายมวันแตกดบได แตจิต
                   
                                ื
                                                      ี
                                                              ั
                                   
         เดิมแทไมมีวันแตกดับ และจิตเดิมแทจะกลับคนความสวางไดอยางไร ถาใจ
                                               ื
                 
                                                                     
         ของมนุษยยังยึดติด เต็มไปดวยกิเลสตัณหาและอารมณ ฉะนั้นเราจะตอง
         เบาบางกิเลสตัณหา อารมณ เพื่อฟนฟูจิตเดิมแทกลับคืนสูบานเดิมใหจงได
               (พระอาจารยเมตตาประทานพระโอวาทซอนพระโอวาท “ผูใฝดี”)
   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144