Page 2 - เพชรพระอุมา เล่ม 1
P. 2
2
1
จิ๊ปดอจดขนาดใหญหลายคันเคลื่อนผานประตูเหล็กมหึมา ที่เปดกวางออกหมดทั้งไวลด
ไลฟเขามาอยางแชมชาเรียงกันมาเปนขบวน เสียงเครื่องยนตที่กระหึ่มอยูในเกียรต่ําขณะที่ชะลอ
ผานชองประตูเขามา เสียงตะโกนทักทายและสรรพสําเนียงแหงการโกลาหลอลหมานวุนวาย อัน
เปนธรรมดาของทุกครั้งที่การขนสัตวปามาถึง ดังปะปนกันฟงไมไดศัพท พวกคนงานนับสิบภายใน
สถานที่นั้นวิ่งกันคึกคักออกมาตอนรับ เตรียมการลําเลียงขนถายสัตวปานานาชนิดที่บรรจุอยูในกรง
หรือมิฉะนั้นก็หีบลังลงจากรถ
มันเปนสถานีกักสัตว เพื่อเตรียมตอออกนอกประเทศที่ใหญโตและทันสมัยที่สุด ตั้งอยู
ในเนื้อที่ไมต่ํากวา 15 ไร ภายในกําแพงคอนกรีตแข็งแรงกั้นรอบ สถานที่ทําการของบริษัท เปน
อาคารทันสมัยตั้งอยูในใจกลางบริเวณซึ่งแวดลอมไปดวยกรงขังสัตวทุกชนิด นับตั้งแตกรงนกเล็กๆ
ขึ้นไปจนกระทั่งเพนียดชาง เกือบจะเปนสวนสัตวยอยๆ ตั้งอยูในระหวางครึ่งทางของอารยธรรม
แหงเมืองหลวง และความเปลาเปลี่ยวปาเถื่อนของดงดิบ
ชายในชุดสีกากี ผูนั่งกึ่งโหนอยูในตอนหนาของรถบรรทุกคันแรกซึ่งผานประตูเขามา ทิ้ง
ตัวลงจากรถ เลี่ยงมายืนใตรมจามจุรีใหญใกลซุมประตู ถอดหมวกปกใหญคาดแถบดวยหนังเสือ
ดาวออกตบกับขา ฝุนกระจายฟุง ควักบุหรี่ออกมาจุดสูบ ตาสีน้ําตาลหรี่มองดูรถบรรทุกที่ทยอยผาน
ประตูเขามาทีละคันเหลานั้น นานๆ ทีก็ตะโกนสั่งงานกับคนขับสักคํา
ในหองรับแขกสุดหรูหราบนตึกที่ทําการ อําพล พลากร ผูอํานวยการบริษัท ‘ไทยไวดด
ไลฟ’ ผละจากการสนทนา เดินไปดึงสายมูลี่อลูมิเนียมใหกระดกเปดขึ้น มองฝาหนาตางกระจกลง
ไปแลวบุยปาก
“นั่นไงครับ เขามาแลว”
ผูเปนแขกทั้งสามคน สุภาพบุรุษวัยฉกรรจสอง และสุภาพสตรีสาวหนึ่ง ลุกขึ้นจากโซฟา
ชุดรับแขกโดยเร็ว เดินไปที่หนาตางบานนั้น พุงสายตาจับไปยังเปาหมายเบื้องลาง ระยะหาง
ประมาณ 150 เมตรเปนตาเดียว
“ยืนอยูขางประตูนั่นนะหรือครับ?”
ผูเอยถามเปนคนแรก เปนบุรุษรางสูงใหญ ผิวขาวคางเหลี่ยม มีเสนหนวดกันเรียวอยู
เหนือริมฝปาก สงางามเยือกเย็น
“ครับ! นั่นแหละ คนที่คุณชายกําลังตองการพบ”
ผูอํานวยการบริษัท ‘ไทนไวลดไลฟ’ ตอบอยางสุภาพ
[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)