Page 3 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

3

อีกบุรุษหนึ่ง ซึ่งยืนมองอยูขางๆ ผิวปากหวือ ลักษณะของเขาเปนคนแจมใส อารมณรื่น

เริงอยูเปนนิจ ล่ําสันแข็งแรงตามแบบฉบับของชายชาตรีคนหนึ่ง
“พับผาซิ ผมรูสึกจะชอบเขาเสียแลว ทั้งๆ ที่เห็นปบเดียวระยะไกลๆ อยางนี้”

หญิงสาวรางโปรง ประพิมพประพายคลายบุรุษคนแรกแตทรงใบหนารูปไข ตาใหญทั้งคู

คมกริบ เปนประกายแวววามอยูเปนนิจ ในขณะนี้หลอนไมไดมองจับที่ภาพนั้นดวยตาเปลาธรรมดา
เหมือนคนอื่นๆ หากแตใชกลองสองทางไกลอันกะทัดรัดปรับเลนสจับนิ่งอยูที่นั่น หลอนยิ้มออกมา

นิดๆ พรอมกับยักไหล เมื่อเลนสของกลองใหภาพที่แจมใสถนัดขึ้นประหนึ่งวาเปาหมายยืนหางอยู

เบื้องหนาในระยะแคเอื้อม

“กิตติศัพทชื่อเสียงของเขา ดูจะคานกันมากกับรูปรางลักษณะที่เห็นอยูในขณะนี้”
หลอนพูดเสียงใส พรอมกับหัวเราะออกมาเบาๆ

“ฉันนึกหลับตาวาดภาพเปนครั้งแรกวา เขาควรจะอยูในวัยสัก 40 ขึ้นไป รูปรางสักขนาด

6 ฟุต เปนอยางนอย แตมันตรงขามไปหมด ตัวเขาเล็กนิดเดียว สูงเห็นจะไมเกิน 5 ฟุต 7 นิ้วเปน

อยางมาก ผอมเกร็ง ฉันไมชอบหนาเหี้ยมๆ ที่ไมมีรอยยิ้มของเขาเสียเลย นี่นะเหรอ รพินทร ไพร
วัลย จอมพรานชื่อกองที่เราจะกําลังจะตองพึ่งเขา”

“ตัวเขาเล็กก็จริงครับคุณหญิง แตไมวาจะเปนฝมือหรือน้ําใจ บุรุษนี้ยิ่งใหญนัก ยิ่งกวานั้น

ยังเปนสุภาพบุรุษเต็มตัว เขาเปนลูกผูชายจริงๆ ชนิดที่จะหาไดไมงายนัก ผมจะใหคนไปเชิญเขา
ขึ้นมาเดี๋ยวนี้”

รพินทร ไพรวัลย ดีดกนบุหรี่ลงไปขยี้ดับดวยปลายรองเทาที่หนาทึบไปดวยฝุนของเขา
เมื่อรถคันสุดทายผานประตูเขาหมดขบวน ควักผาขนหนูขึ้นมาเช็ดเหงื่อตามลําคอ พรอมกับเปาลม

พรูออกทางปากเหมือนจะขับไลความรอนอบอาวของแดดบายกลางเดือนมีนาคม

นายประเสริฐ ผูจัดการสถานีกักสัตวก็เดินฝากลุมอันทํางานอยูวุนวายของพวกคนงาน
พื้นเมืองเขามาอยางรีบรอน สงเสียงรองทักยิ้มแยมลวงหนาเขามา กอนที่จะถึงตัวอยางคุนเคย

รพินทรยิ้มและทักทายตอบ

“มายืนอยูตรงนี้เองนะหรือครับ คุณรพินทร ทานผูอํานวยการใหผมมาเชิญคุณขึ้นไปบน

บริษัทหนอย”
“ครับ เดี๋ยวผมจะขึ้นไป ผมเพิ่งมาถึง มันรอนเหลือเกิน จะดูคนงานขนลําเลียงเจาพวกนั้น

ลงหนอย อะไรก็ไมสําคัญเทากับเจาแรดตัวนั้น เรากําลังรีบ การตอกรงรูสึกวาจะบอบบางไปหนอย

ถาลําเลียงไมดี กรงมันอาจแตก แลวมันก็จะวุนวายกันใหญ”
เขาพูดดวยน้ําเสียงเบาต่ําอันเปนนิสัย ตามองจับไปยังการขนลําเลียงในขณะนี้

“เที่ยวนี้รูสึกวาจะคึกคักมากนะครับ ตั้งเจ็ดคันรถ เปนไงไดครบจํานวนตามออเดอรหรือ

เปลา?”

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)