Page 6 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

6

ทุกคนเผนหนีหลบเขาหาที่ซอนอยางไมคิดชีวิต พรอมทั้งตะโกนบอกกันไมไดศัพท

“เฮย! เสือหลุด! ชิบหายใหญแลว ไอดําหลุดโวย ระวัง!!”

รพินทร ไพรวัลย ไดสติในพริบตานั้น เจาปาพุงลิ่วผานคนงานที่วิ่งหลบกันอยูจาละหวั่น

ในขณะนี้ มายังเขาอยางรวดเร็ว จอมพรานกระโจนวูบเขาหลบหนาหมอของรถบรรทุก มันเผนผาน
หนาเขาไปอยางหวุดหวิด แลววิ่งเตลิดสงเสียงคํารามตรงไปยังบริเวณอันสลับซับซอนของกรงสัตว

อื่นๆ ซึ่งบัดนี้พากันสงเสียงรองคํารามกันขึ้นลั่นไปหมดเพราะความแตกตื่น

เขาหันไปตะโกนสั่งยามหนาประตู ใหรีบปดประตูกรงเหล็กลงโดยเร็ว ปองกันไมใหเจา

เสือกรงแตกหลุดออกไปพนจากบริเวณได ในขณะเดียวกันก็ตะโกนบอกใหคนงานทั้งหลายเรง
หลบเขาไปที่ตึกอํานวยการ

ทุกคนวิ่งกันวุนชุลมุนไปหมด หลายตอหลายคนไดรับบาดเจ็บจากเขี้ยวเล็บของพยัคฆ

ราย แตไมมีใครถึงกับเสียชีวิตในขณะนี้ เพราะมันกําลังตื่น ไมไดมุงที่จะประหัตประหารขย้ําใคร

โดยเฉพาะ นอกจากใครอยูใกลกีดขวางหนาก็ตบกันผานไปชั่วขณะเทานั้น
หลายตอหลายคนควาปนวิ่งกันออกมา และระดมยิงกันสนั่น ถูกที่ไมสําคัญ ไมสามารถ

จะหยุดยั้งมันไวได นอกจากจะเปนการยั่วยุ ทวีใหมันเพิ่มความดุรายขึ้นอีกอยางบอกไมถูก การยิง

ไมสามารถจะยิงไดถนัดนัก เพราะกลุมคนงานเองที่วิ่งหนีแตกตื่นกระจัดกระจายอยูในขณะนี้
รวมทั้งสัตวอื่นๆ ที่อยูในกรง อันอาจจะโดนลูกหลง เกิดความเสียหายขึ้นได และปนที่คนงานใช

เหลานั้นก็ลวนเปนปนลูกซอง แตละคนก็ยิงดวยความตื่นเตนตกใจไมไดสติ

รพินทรยืนโคลงหัว สบถสาบานพึมพําอยูในลําคอ เขาไมรูที่จะตัดสินใจอยางไรถูก จะ
รองหามพวกคนงานที่กําลังถือปนกันกะเลอกะลาพวกนั้น ก็ดูเหมือนจะไมไดผลเสียแลว

ทันใดนั้น นายประเสริฐผูจัดการ ก็วิ่งกระหืดกระหอบออกมาจากตึกอํานวยการ รอง

ตะโกนบอกพวกคนงานเสียงหลง
“เฮย! หยุดยิง! ทุกคนไมตองยิง ประเดี๋ยวถูกกันเองตายโหงไปเทานั้น พวกเอ็งหลบไปให

หมด”

พวกนั้นจึงพากันวิ่งหนี หลบเขาไปที่ตึกอํานวยการหมดสิ้น

ผูจัดการก็วิ่งหนาเริดมาที่เขา ซึ่งในขณะนี้ดูเหมือนจะเปนคนเดียว ที่ยืนอยูในที่โลงกลาง
บริเวณสถานีกักสัตวใกลกับรถที่จอดอยู รองบอกลําล่ําลําลัก

“คุณรพินทรจัดการกับไอดํานั่นเถิดครัว ชิบหายใหญแลว”

“จะใหผมจัดการยังไง?”
เขาถามขรึมๆ

“ผูอํานวยการบอกใหคุณยิงทิ้งเลยครับ เร็วเขาเถอะ ประเดี๋ยวไมใครก็ใครก็ถูกขย้ําตาย

บางเทานั้น เลือดสาดกันไปเปนระนาวแลว”

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)