Page 33 - เพชรพระอุมา เล่ม 1
P. 33

33



                            “ขอใหผมไดถามย้ําอีกสักครั้ง”

                            เขาพูดชาๆ ดวยเสียงหาวกังวาน
                            “พวกคุณแนใจแลวหรือในการที่จะเอาชีวิตไปเสี่ยงครั้งนี้”

                            “ไมมีอะไรเคลือบแคลงเลย คุณรพินทร”

                            “ถาเชนนั้น ผมก็จะไดยื่นขอเสนอ”
                            “เชิญเลยครับ เรากําลังรอฟงอยู”

                            “ขอที่หนึ่ง...คณะของคุณจะตองออกคาใชจายทั้งสิ้นในการเดินทางครั้งนี้   ขอที่สอง...

                   ผลประโยชนอันเกิดจากสิ่งมีคาใดๆ  ก็ตามที่เราอาจพบในการเดินทาง  ผมจะตองมีสวนแบงดวย

                   หนึ่งในสาม ขอที่สาม...คุณจะตองจายคาจางผมเปนจํานวนเงินสองแสนบาทลวงหนา ขอที่สี่...กอน
                   การออกเดินทางในครั้งนี้  คุณจะตองตกลงทําสัญญาในกรณีแหงความตายหรือความทุพลภาพของ

                   ผม  โดยรับรองวาถาเหตุการณชนิดนี้เกิดขึ้น  คุณจะตองจายเงินคาเลี้ยงดูอุปการคุณแมของผมเดือน

                   ละสามพันบาททุกเดือนไปจนกวาชีวิตของทานจะสิ้น  เปนยังไงครับ  ขอเสนอของผม  ออกจะ

                   มากมายเกินไปหรือเปลา?”
                            โดยไมตองใครครวญอะไรเลยแมแตนิดหนึ่ง ม.ร.ว.เชษฐา ยิ้ม สงมือมาใหพรานใหญจับ

                   และบีบแนน

                            “ตกลงครับ ผมขอรับขอเสนอนี้โดยไมมีการตอรองเกี่ยงงอนอะไรเลยทั้งสิ้น”
                            “ผมจะรับใชคุณอยางซื่อสัตยสุจริต  จนกวาคุณจะลมเลิกผลงานของคุณเสียเอง  หรือ

                   จนกวาจะสําเร็จ  มิฉะนั้นก็จนกวาจะถึงวาระสุดทายของพวกเราทุกคน  ในทันทีที่คุณทําสัญญาตาม

                   ขอเสนอของผมนี้เสร็จสิ้นลงเรียบรอย”
                            ไชยยันตยิ้มแจมใส เขามาจับมือจอมพรานเขยาโดยแรงอยางยินดี นายอําพลพลอยตื่นปติ

                   แสดงความยินดีกับทั้งสองฝาย  ม.ร.ว.หญิงดารินเพียงแตยิ้มมุมปาก  ใชหางตาจับอยูที่พรานใหญ

                   เงียบๆ
                            “เอาละครับ”

                            รพินทรพูด ยิ้มกรานๆ มองผานไปยังทุกคน

                            “ไหนๆ ผมก็ไดตกลงรับจางนําทางในครั้งนี้แลว ก็จะขอบอกกับคุณตามสัตยจริง ก็คือผม

                   ไมคิดเลยวา  เราจะไดกลับออกมาอีกในการมุงหนาไปยังเทือกเขามรณะแหงนี้  อะไรเปนผลกรรมที่
                   เกิดขึ้นกับมังมหานรธา   เมื่อเกือบสี่รอยปกอนโนน...อะไรเปนบาปเคราะหเกิดขึ้น   กับเนวิน

                   ผูสืบตระกูลของเขาเมื่อ 5  ปกอนนี้  และอะไรที่จะบังเกิดขึ้นกับคุณชายอนุชาผูเปนนองชายของ

                   คุณชายเชษฐา สิ่งนั้นแหละครับจะพลันบังเกิดขึ้นกับพวกเรา”
                            คําพูดของเขา  สรางความเงียบงันใหแกทุกคน  ดวยความรูสึกภายในที่ไมอาจทายถูก

                   ม.ร.ว.เชษฐา คงมีสีหนาขรึมสงบเยือกเย็นเหมือนเดิม พ.ต.ไชยยันต กะพริบตาหายใจขัดๆ รูสึกไม






                   [E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38