Page 94 - เพชรพระอุมา เล่ม 1

94

ขาดเสียงของรพินทร ก็มีเสียงปนระเบิดขึ้นเปนระยะ กึกกองไปหมด พรอมกับเสียง

ตะโกนไลตะเพิดเอะอะของพวกลูกราว
ดารินลืมเรื่องที่ตอปากตอคํากับรพินทรอยางรุนแรงเสียชั่วขณะ หันขวับไปทางทุงโลงก็

เห็นเลียงผามาเปนฝูง ฝูงละสองสามตัว กําลังเผนกระโดดเปะปะอยูตามพุมไมและพื้นราบ หลอน

หันไปควาปนขึ้นมาโดยเร็ว อันเปนเวลาเดียวกับที่รพินทรก็กระโจนจากโขดหิน ลงมายืนอยูใกลๆ
หลอนเริ่มตื่นเตนยกปนขึ้นเล็ง แตตัดสินใจไมแน ไมรูจะเล็งตัวไหนกอนดี ครั้นแลวเสียง

เรียบๆ ของรพินทรก็ดังมากระทบโสตประสาทของหลอนวา

“ยิงสัตวมีชีวิตที่กําลังเคลื่อนที่ ไมเหมือนยิงเปากระดาษหรือเปานิ่งนา...คุณหญิง...แตได

ขาววาคุณหญิงเคยลมหมีโคเดี๊ยก กับควายปาแอฟริกันมาแลวไมใชหรือ”
ดารินฉุนกึกขึ้นมาอีกในบัดนั้น เพราะหลอนจําไดวา เขาเอาประโยคคําพูดของหลอนเอง

ที่พูดเปนเชิงปรามาสเขาไวในคืนหนึ่ง ณ บานพักหนองน้ําแหง ขณะที่เขาหยิบปนสั้นขึ้นมาทดลอง

ยิงลูกมะขวิดปา โดยใชเรียงประโยคยอนถอยคําเหมือนที่หลอนพูดกับเขาไมมีผิด

หลอนเล็งอยางทิฐิแลวเหนี่ยวไกปง เลียงผาตัวที่หลอนหมายถึง คงกระโจนซิกแซ็กอยู
เชนนั้น

“เหลว!”

เสียงเขาครางออกมา ซึ่งมันก็เปนคําพูดของหลอนอีกนั่นแหละ ในขณะที่เขายิงลูก
มะขวิดผิดในคืนนั้น

หลอนเมมปาก ปลอยกระสุนออกไปอีกสามนัดซอน ผลของมันก็คือไมมีเลียงผาตัวใดตก

เปนเปากระสุนของหลอนเลย ในขณะนี้ทางดานไชยยันตและเชษฐาก็มีเสียงยิงอยางถี่ยิบ หูดับตับ
ไหมเอ็ดอึงไปหมด ผลจะเปนอยางไรยังไมรูกัน

“อะฮา...ศิลปะการยิงสัตวกับยิงเปากระดาษ มันไมยักเหมือนกันนะ คุณหญิงตัดสินใจถูก

แลวที่คิดจะตบหนาผมแทนที่จะยิงเลียงผา”
เสียงลอยๆ ยั่วโทสะดังมาอีก มันก็ไอการลอเลียนประโยคคําพูดของหลอน ที่เคยเยยเขา

ไวทุกถอยกระทงความไปทีเดียว ดารินแทบจะรองกรีดออกมาดังๆ หันมาเสือกปนพรวดสงไปให

เขาผูยืนยิ้มๆ อยู พูดดวยเสียงแหว

“เอา! ไหนนายพรานผูยิ่งใหญลองยิงใหดูหนอยซิ ฉันจะยิงถูกไดยังไง มันกระโจนกันเร็ว
ยิ่งกวาลิง แลวก็มองไมเห็นศูนยกลองนี่เลย จับมันไมทัน”

รพินทรรับปนมาอยางเยือกเย็น แกลงพูดยั่วตอมาวา

“นั่นนะซิ ก็ใครใชใหใชปนแบบติดศูนยกลองละ ศูนยกลองนะเขาเอาไวยิงเปากระดาษ
ยิงสัตวทุงโลงในระยะไกลที่มันยืนเปนเปานิ่งให หรือมิฉะนั้นก็เอาไวลอบฆาตกรรมในระยะไกล”

“ไมตองพูดมาก คุณวาฉันยิงผิด คุณก็ลองยิงใหดูซิ โดยปนกระบอกนี้แหละ!”

[E-book] เพชรพระอุมา by SonyaLee (evol_oon@hotmail.com)