Page 137 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 137

moeten wachten. Maar de beloning komt en dat weten ze net zo
goed.
Pacha en Gyzmo zijn geen gewone speurhonden: het zijn lij-
kenhonden, hoewel niemand dat woord graag gebruikt. Het heeft
veel te maken met respect voor de overleden persoon. Wij spre-
ken liever van ‘honden menselijke resten’. Dit soort honden ken-
nen we in ons land nog niet zo lang. Honden die een menselijke
geur oppikken en zo op zoek kunnen gaan naar vermiste perso-
nen of gevluchte gangsters hebben we al vrij lang. Net zoals de
drugshonden (stille drugshonden die gaan zitten naast iemand
die illegale drugs op zak heeft en actieve drugshonden die in open
of gesloten ruimtes of in auto’s drugs gaan opsporen en blaffen
als ze iets hebben gevonden) en de explosievenhonden, die ook
al goed ingeburgerd zijn. Honden die gespecialiseerd zijn in dat
laatste horen echter niet bij de vaste kern van de dienst Honden-
steun, maar worden opgedeeld bij de dienst Speciale Eenheden.
Net zoals de gewone patrouillehond in de hele structuur van de
politie terug te vinden is: zowel bij de lokale politie als bij de
spoorweg- en de scheepvaartpolitie.
In ons team, bij de dienst Hondensteun, werken wij uitslui-
tend met speurhonden naar levende personen, de drugshonden,
de honden menselijke resten en honden die we bij branden laten
zoeken naar de brandhaard. Onze lijkenhonden komen, geluk-
kig, minder op de voorgrond. Maar hun aanwezigheid is tijdens
een necrosearchoperatie van het DVI-team of bij kleine en gro-
te rampen onontbeerlijk. Het gaat immers niet altijd om ‘hele’
lijken. Hoe vaak gebeurt het niet dat stoffelijke resten heel erg
verminkt en verscheurd zijn door een ontploffing of – nog veel
vaker – door een treinongeval. Je moet maar die wandelaar zijn
die een paar dagen later plotseling op een stuk menselijk lichaam
stoot. Daarom is het veel beter dat wij eerst met onze honden
passeren.

137