Page 214 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 214

vorm. Dat moeten ze aan ons maar één keer vragen. Een uurtje
later al hadden ze hun systeem, een uniek exemplaar in de wereld.
Hetzelfde is in Kosovo gebeurd. Daar had men plotseling meer
autopsietafels nodig. Maar waar vind je in oorlogsgebied een
autopsietafel? Wij zijn op zoek gegaan; we hebben ijzeren bed-
den gevonden en op basis van die bedden hebben we autopsie-
tafels gemaakt. Daartoe moesten we de bedden aanpassen en ze
bijvoorbeeld hoger maken, maar dat is net het leuke van de job.
Zeker als je dat kunt doen met mensen die je vakmanschap en je
creativiteit appreciëren. Kosovo was daar het mooiste voorbeeld
van. Ik vertrok en ik kende daar niemand, zelfs mijn collega’s
van de Civiele Bescherming niet. Maar binnen de kortste keren
had ik het gevoel een deel te zijn van dat grote team. Als lid van
de Civiele Bescherming, metselaar van opleiding, was ik daar
evenveel waard als alle anderen. Wat zij voelden, voelde ik ook. De
vragen waarmee ik zat, daar zaten zij ook mee. Hoe is het moge-
lijk dat een mens een ander mens zoiets kan aandoen? Kosovo
was een goede leerschool, maar een harde. Het was heel warm,
de lichamen lagen al een paar maanden begraven en er bleef niet
veel meer over dan botten met hier en daar een stuk zacht weef-
sel aan. Toen ik naar huis terugkeerde, had ik het gevoel dat ik
alles had gehad. Dat in de toekomst niets me nóg meer zou kun-
nen raken.

Zand scheppen
Werken met het DVI gaat verder dan het normale werk van de
Civiele Bescherming. Zand scheppen kan iedereen. Maar zand
scheppen op zo’n manier dat je snel je werk doet en tegelijkertijd
bedacht bent niets te beschadigen, is voor ons nieuw. Bovendien
moet je je ogen goed de kost geven en ze geconcentreerd op elke
schep richten zodat je geen belangrijk bewijsmateriaal verloren
laat gaan. We hebben wel altijd iemand van het DVI die ons as-
sisteert, maar die persoon heeft ook maar twee ogen.

214