Page 162 - Publicationa15
P. 162

154   ไพบูลย์ วราหะไพฑูรย์



              ได้รับนั้น สมดุลกันหรือไม่” เพราะฉะนั้น โดยหลักการนี้จึงห้ามองค์กรใช้อ�านาจ

              ฝ่ายปกครองใช้อ�านาจออกค�าสั่งใดๆ ซึ่งเป็นที่เห็นได้ชัดเจนว่าหากได้มีการ
              ลงมือปฏิบัติตามค�าสั่งนั้นแล้ว จะเกิดผลประโยชน์น้อยมากแก่สังคมหรือคน
              ส่วนใหญ่ ไม่คุ้มกับความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับเอกชน จึงเห็นได้ว่า หลักแห่ง
              ความได้สัดส่วนนี้มุ่งบังคับให้องค์กรของรัฐฝ่ายปกครองออกค�าสั่งที่อยู่ในวิสัย

              ที่จะด�าเนินการให้ความมุ่งหมายของกฎหมายที่ให้อ�านาจแก่องค์กรนั้นๆ ส�าเร็จ
              ลุล่วงไปอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องก่อความเสียหาย
              หรือมีผลกระทบน้อยที่สุดแก่เอกชนหรือรัฐ แล้วแต่กรณี และห้ามองค์กรของ
              รัฐฝ่ายปกครองออกค�าสั่ง ที่เมื่อได้ลงมือปฏิบัติแล้ว จะก่อให้เกิดประโยชน์

              น้อยมากไม่คุ้มกับความเสียหายที่จะตกแก่เอกชนหรือรัฐ
                    หลักแห่งความได้สัดส่วนในความหมายอย่างแคบนี้ มุ่งพิจารณาที่
              “ภาวะสมดุลระหว่างความเสียหายที่เอกชนจะได้รับ กับประโยชน์อันสังคม
              จะพึงได้รับจากการปฏิบัติให้เป็นไปตามค�าสั่งทางปกครองมาตรการใด

              มาตรการหนึ่ง” ดังนั้น โดยนัยแห่งหลักการนี้ จึงห้ามองค์กรฝ่ายปกครอง
              ออกค�าสั่งทางปกครองใดๆ ที่เห็นได้ชัดว่า เมื่อลงมือปฏิบัติตามค�าสั่งนั้นแล้ว
              จะเกิดประโยชน์แก่มหาชนน้อยมาก หรือไม่คุ้มกับความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับ
              เอกชนผู้ได้รับผลกระทบจากค�าสั่งนั้น หลักแห่งความได้สัดส่วนในความหมาย

              อย่างแคบมุ่งบังคับให้องค์กรฝ่ายปกครองออกค�าสั่งที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด
              เพื่อท�าให้บรรลุความมุ่งหมายตามที่กฎหมายซึ่งให้อ�านาจนั้นก�าหนดไว้ และ
              ในขณะเดียวกันต้องก่อให้เกิดความเสียหายแก่เอกชนหรือแก่รัฐ แล้วแต่กรณี
              น้อยที่สุด และห้ามองค์กรฝ่ายปกครองออกค�าสั่งที่เมื่อปฏิบัติตามค�าสั่งนั้นแล้ว

              จะเกิดประโยชน์น้อยมาก ไม่คุ้มกับความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับเอกชนหรือ
              แก่รัฐ
                    อย่างไรก็ตาม การน�าหลักแห่งความได้สัดส่วนมาใช้ในการพิจารณา
              ค�าสั่งทางปกครองใดๆ นั้น ศาลจะพิเคราะห์ความระมัดระวังอย่างยิ่ง โดยศาล

              จะจ�ากัดอ�านาจของศาลอยู่กับการเพิกถอนค�าสั่งทางปกครอง หรือการไม่บังคับ
              ตามค�าสั่งทางปกครอง เฉพาะแต่ในกรณีที่ค�าสั่งทางปกครองนั้นเป็นค�าสั่งที่
              ฝ่าฝืนความได้สัดส่วนอย่างชัดแจ้งถึงขนาดที่คาดได้ว่า ไม่มีวิญญูชนคนใดจะ






        _17-0315(141-177)8.indd   154                                      4/27/60 BE   11:57 AM
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167