Page 202 - Publicationa15
P. 202
194 ภรณี ลีนุตพงษ์
รวมทั้งการมองว่าความแตกต่างและความหลากหลายในผลประโยชน์ที่
แสดงออก และเรียกร้องนั้นเป็นเรื่องที่ชอบธรรม
แนวความคิดเรื่องเสรีภาพและความเสมอภาคนี้ อาจกล่าวได้ว่าคือหัวใจ
ของ “ประชาธิปไตยเสรี” เสรีภาพในที่นี้บ่งชี้ว่าประชาชนมีสิทธิที่ติดตัวมากับ
การเกิดที่จะเลือกวิถีทางที่เขาจะถูกปกครอง หรืออีกนัยหนึ่งรัฐบาลจะมี
ความชอบธรรมก็ต่อเมื่อประชาชนเลือกที่จะอยู่ภายใต้ระบบดังกล่าว ถ้า
ปราศจากเสรีภาพประชาชนก็ไม่อยู่ในฐานะที่จะเลือก ดังนั้นถ้าไม่มีเสรีภาพ
ก็จะไม่มีประชาธิปไตย และผู้ที่ถือครองเสรีภาพคือปัจเจกบุคคล และโดยผ่าน
ทางปัจเจกบุคคลเท่านั้นที่เสรีภาพจะได้รับการแสดงออก ดังนั้น สิ่งแรกที่จะ
ต้องท�าความเข้าใจคือเสรีภาพในที่นี้ก็คือเสรีภาพของปัจเจกบุคคล
ส่วนหลักการเกี่ยวกับความเสมอภาค เราอาจมองว่าเป็นสภาวะที่เป็น
เงื่อนไขของการใช้เสรีภาพ Alexis de Tocqueville ตั้งข้อสังเกตว่า หลักการ
เกี่ยวกับความเสมอภาค ซึ่งท�าให้มนุษย์เป็นอิสระจากกันและกัน โน้มที่จะท�าให้
มนุษย์มองอ�านาจอย่างอิจฉาตาร้อน แต่ในเวลาเดียวกันก็ท�าให้เขาเกิด
ความคิด และความรักในความเสมอภาคทางการเมือง ประชาธิปไตยบ่งชี้ถึงว่า
ประชาชนมีความเสมอเท่าเทียมกันในการตัดสินใจในเรื่องที่มีผลกระทบต่อชีวิต
ของเขา เว้นเสียแต่ว่าเขาจะมีความเสมอเท่าเทียมกัน เสียงของเขาจึงจะมี
น�้าหนักเท่ากันกับเสียงของคนอื่น และในกรณีที่มีการเลือกตั้งหรือลงประชามติ
ความเสมอภาคหมายถึงว่าหนึ่งคนมีหนึ่งเสียง และไม่มีใครที่มีเสียงมากหรือ
น้อยกว่าคนอื่น หลักการนี้แสดงว่าปัจเจกบุคคลมีอ�านาจอธิปไตยเหนือตัวเขาเอง
ถ้าปัจเจกบุคคลไม่เสมอภาคกัน ประชาธิปไตยก็คงจะไร้ความหมาย
ความหลากหลายอาจถูกมองได้ว่าเป็นเงื่อนไขที่ขาดไม่ได้ส�าหรับระบอบ
ประชาธิปไตย กล่าวคือ ถ้าเราจะให้คุณค่าและส่งเสริมหลักการเรื่องเสรีภาพ
ของปัจเจกบุคคลและความเสมอภาคในทางการเมือง เราก็จะต้องเปิดให้มี
ช่องทางที่จะแสดงออกและทางเลือกต่างได้หลากหลาย ถ้าปราศจากทางเลือก
หลากหลายดังกล่าว ประชาธิปไตยก็เกิดขึ้นไม่ได้ ความหลากหลายที่ว่านี้
ไม่เพียงหมายถึงจะต้องมีความอดกลั้นในเรื่องความหลากหลายเท่านั้น แต่จะ
ต้องหมายถึงการให้คุณค่าแก่ความหลากหลายนี้ด้วย
_17-0315(178-202)9.indd 194 4/27/60 BE 11:57 AM
