Page 190 - Jezyk_kluczem_do_kraju_t2_ebook_no security
P. 190

polskI dla obcokrajoWcÓW
                       Kate
                       A  ja  chciałam  być  lekarką,  jak  moja  mama.  Była  taka  mądra,  pacjenci  ją
                       kochali,  pomagała  ludziom.  Tylko  nie  chciałam  tak  dużo  pracować  jak
                       ona i mieć więcej czasu dla dzieci. I nie lubię pracować w nocy, bo jestem
                       strasznym śpiochem.
                       Luca
                       Mój tata zawsze powtarzał, że będę prawnikiem, tak jak on i dziadek, przejmę
                       rodzinną  kancelarię.  Ale  mnie  się  to  wcale  nie  podobało.  Ani  jak  byłem
                       dzieckiem,  ani  później.  Lubiłem  zwierzęta  i  chciałem  być  weterynarzem.
                       I zostałem. Z tego marzenia nigdy nie wyrosłem.

                       Julka
                       Moi  rodzice  zawsze  się  ze  mnie  śmiali,  bo  kiedy  mnie  pytano,  kim  chcę
                       zostać, to mówiłam, że emerytką, tak jak babcia. Ale to naprawdę wydawało
                       mi się bardzo fajne. Babcia miała zawsze czas, nie tak jak mama. Chodziła
                       ze mną na plac zabaw, czytałyśmy książki, spacerowały po parku, chodziły
                       na lody, jeździły do cioci na wieś. Miała dużo czasu i dostawała pieniążki, na
                       które mama ciągle musiała pracować. To dla dziecka było wspaniałe życie.
                       Sara
                       A ja chciałam być aktorką. Oczywiście sławną aktorką. Występowałam na
                       wszystkich rodzinnych spotkaniach, w przedszkolu, w szkole. Recytowałam
                       wierszyki,  śpiewałam  piosenki.  Przeszło  mi  dopiero,  kiedy  stałam  się
                       nastolatką. Wtedy  zobaczyłam,  że  życie  aktora  tak  naprawdę  jest  bardzo
                       trudne i niepewne, i niewielu w tym zawodzie się udaje.

                       Ja:
                       . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
                       . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
                       . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
                       . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
                       . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


                   Ćwiczenie 16
                   Wypowiedz się pisemnie (150-200 słów), odnosząc się do jednego z poniższych
                   aforyzmów lub przysłów.
                       1.  „Dzieci i zegarki nie mogą być stale nakręcane. Trzeba im także pozwolić
                          chodzić”. (Jean-Paul Sartre)
                       2.  „Dzisiaj wiele dzieci to sieroty z rodzicami”. (Alexander Mitscherlich)
                       3.  „Mielibyśmy  doskonale  wychowane  dzieci,  gdyby  ich  rodzice  byli
                          dobrze wychowani”. (Johann Wolfgang von Goethe)
                       4.  „Pozostań  dzieckiem,  aby  cię  zawsze  mogły  kochać  twoje  dzieci”.
                          (przysłowie estońskie)
                       5.  „Dziecko  długo  noszone  na  rękach  nigdy  nie  nauczy  się  chodzić”.
                          (przysłowie fińskie)

               190
   185   186   187   188   189   190   191   192   193   194   195