Page 72 - Bogusław Kubiak_Podroze po Polsce_Flipbook na dzwonek_pl

PODRÓŻE PO POLSCE

cech − stowarzyszenie samodzielnych rzemieślników jednego lub kilku zawodów, mające na celu
podnoszenie poziomu zawodowego oraz obronę interesów i praw członków
cegielnia − wytwórnia cegły oraz innych materiałów budowlanych z gliny
garbarz − rzemieślnik zajmujący się wyprawianiem skór
garncarz − rzemieślnik wyrabiający naczynia z gliny, trudniący się garncarstwem
kołodziej − rzemieślnik zajmujący się wyrobem wozów i części do wozów
kuśnierz − rzemieślnik zajmujący się szyciem i naprawą futer, kołnierzy, czapek futrzanych
monumentalny − zwykle o budowlach lub pomnikach: olbrzymi, potężny; mający trwałą wartość
i wielkie znaczenie dla kultury
piwowar − rzemieślnik zajmujący się produkcją piwa
stocznia − zakład zajmujący się budową, remontem i konserwacją statków
sukiennik − rzemieślnik zajmujący się wyrobem sukien
winnica − plantacja winorośli

XII. Podaj przykłady świadczące o szybkim rozwoju Torunia w średniowieczu.

Niechęć pomiędzy Bydgoszczą a Toruniem nie ma sobie równych w Polsce. W przeszłości
bydgoscy kupcy zaatakowali statki toruńskie, a Krzyżacy w odwecie najechali na ich miasto.
A dziś o co chodzi w tym konflikcie? Bydgoszcz jest niemal dwa razy ludniejsza od Torunia,
ale to miasto Kopernika szczyci się obecnością Starówki na liście dziedzictwa UNESCO. Od
1999 roku oba miasta są wspólnie stolicami jednego województwa, ale animozje są wciąż
żywe. Bydgoszczanie nazywają torunian Krzyżakami, a ci rewanżują się określeniem Tyfusy,
nawiązującym do zaraz, które często trapiły miasto nad Brdą.
Przeczytaj więcej: www.polskiedzieje.pl/dzieje-miast-polskich/bydgoszcz-torun-historia-konfliktu.html

XIII. Zastanów się nad znaczeniem podkreślonych w tekście słów. Zastąp je synonimami.

LEGENDY POLSKIE

LEGENDA O NAZWIE MIASTA TORUNIA
Legenda o powstaniu nazwy miasta jest ściśle powiązana z jednym z bardziej charaktery-
stycznych zabytków Torunia − Krzywą Wieżą. Jak głosi podanie, jedna z miejskich baszt
była bardzo ciekawa świata i często rozmawiała z przepływającą tuż obok Wisłą. Wieża
opowiadała jej o życiu miasta, o mieszkańcach i ich zajęciach, zaś rzeka rewanżowała się
nowinkami z miejsc, przez które przepływała. Często bywało, że to Wisła miała ciekawsze
opowieści, gdyż znała dalekie miasta i spotykała wielu ludzi.
Pewnego razu baszta, zazdroszcząc Wiśle, powiedziała, że nie chce już dłużej słuchać jej
opowieści. Zaś rzeka, podpływając coraz bliżej, zaczęła podmywać jej mury. Na to baszta
rzekła: „Wisło, nie podpływaj tak blisko, bo runę!”, „To ruń” − odpowiedziała Wisła. Niosący
przez echo dźwięk „To ruń” usłyszeli kupcy zmierzający w kierunku grodu i tak też zaczęli
nazywać nasze miasto.
TORUŃ XIV. Opowiedz własnymi słowami legendę o nazwie miasta Torunia. www.it.torun.pl

70