Page 74 - Bogusław Kubiak_Podroze po Polsce_Flipbook na dzwonek_pl
P. 74
PODRÓŻE PO POLSCE
Gdy cienie pełzały pod drzewa w południe,
a chłód nocnych ulic zanikał,
w cienistej alejce zabrałaś mi serce,
a dałaś mi serce z piernika.
Pożegnać się przyszło przy baszcie nad Wisłą,
gdy słońce nad miastem już gasło,
gdy zieleń ogrodów lśni łuną zachodów,
dobranoc Toruniu, już śpij.
Kochamy Cię, gdy śpisz wtulony w siwe mgły.
Kochamy Cię, gdy budzisz nas,
bo szkoda dnia, już wstawać czas.
Kochamy w każdym dniu
wśród słońca i wśród burz.
Kochamy Cię, Toruniu nasz,
Toruniu nasz.
cienisty − osłonięty od słońca i światła, dający cień
gasnąć − przestawać się palić, ciemnieć, tracić blask
lśnić − dawać blask, odbijać światło
łuna − odblask pożaru lub silnego światła widoczny na horyzoncie
pełzać − poruszać się w pozycji leżącej na brzuchu lub na czworakach
wtulony − przyciśnięty czule do kogoś lub czegoś
KRZYŻÓWKA W PODRÓŻY
XVIII. Rozwiąż krzyżówkę i podaj hasło (dwa wyrazy), które tworzą litery
w wyróżnionych polach.
1. polewa z roztopionego cukru używana do 7. miejsce uprawy winorośli
pokrywania wyrobów cukierniczych 8. robić wypieki
2. udzielić sakramentu chrztu 9. ciasto barwy brunatnej, które wyrabia się
3. ktoś czyniący zło, popełniający przestępstwa; z dodatkiem miodu i przypraw korzennych
człowiek zbrodniczy 10. odwzajemnienie się komuś za coś, nierzadko
4. styl w architekturze i sztuce średniowiecza czymś podobnym
5. osoba zajmująca się warzeniem piwa 11. miejsce lub urządzenie służące do odtwarzania
6. osoba odpowiedzialna za pilnowanie mienia wyglądu nieba oraz ruchów ciał niebieskich
lub osób
1
2
3
4
5 6
TORUŃ 8 9 7
11 10
72