Page 75 - Index_Neat

“Αυτό είναι καλό ή κακό;” τη ρώτησε κι η Δανάη ήξερε εκείνη τη στγμή ότι ο τύπος την είχε

ψιλοπατήσει ή το 'παιζε έτσι. Αν και το 'βρισκε κολακευτικό και διασκεδαστικό, δεν ήταν η
προοπτική που την ενδιέφερε: “σκέψου να βρεθώ αργότερα σε ανάλογη σκηνή διαζυγίου και να 'χω

απέναντι κάποιον τόσο έμπειρο και αποφασισμένο σαν τον Μ. Ούτε γι' αστείο!” σκέφτηκε.

Κάπνισε ένα τσιγάρο και του είπε: “Καλά περάσαμε. Πραγματικά ήταν σούπερ. Και στη σωστή
στιγμή.” Τον είδε που συνοφρυώθηκε και κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει γρήγορη έξοδο για να

αποφύγει εξομολογήσεις, προσκλήσεις σε δείπνο και τα συναφή. “Μου αρέσεις πολύ κι έχουμε
τέλεια χημεία εμείς οι δύο στο σεξ. Αλλά δε θα ξαναγίνει.”

“Ανταλλάξαμε βλέμματα σαν από τραγούδι του Σινάτρα,” τα είπε αργότερα χαρτί και καλαμάρι
στην Κitty, την Αγγλίδα από χρόνια εγκατεστημένη στην Αθήνα. Ήταν η καλύτερή της φίλη,

εξίσου κυνική και παλιά της ερωμένη. Η Κitty, Victoria το κανονικό της όνομα, την άκουγε

τρώγοντας ένα μάφφιν και πίνοντας τσάι. “Και νομίζω,” συνέχισε η Δανάη, “ότι κατάλαβε πως για
να σώσει τα προσχήματα και την αξιοπρέπειά του, ήταν καλύτερα να υποχωρήσει και να μην πει

τίποτα, κι αυτό μ' έσωσε απ' το ξενέρωμα.”
“Και πάλι ευχαριστώ,” του είπε πηγαίνοντας προς την πόρτα. “Για όλα-όλα,” πρόσθεσε και χτύπησε

την πόρτα πίσω της. “Γάμα το το παρελθόν!” σκέφτηκε και γέλασε δυνατά.

74