Page 71 - Index_Neat
P. 71

ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ



            Πρωί. Κατούρημα. (Μουσική  My babe don't care for me). Θα 'πρεπε να έχω καθίσει κάτω να
            κατουρήσω. Τώρα είναι αργά. Ήταν ανάγκη να πιω τόσο; Τι χαζογκόμενα...Νερό. Χρειάζομαι νερό

            και μια κόκα-κόλα. Το κάψιμο την ώρα που κατουρούσα έχει σχεδόν τελείως υποχωρήσει.. Τι
            διάολο...; Πώς διάολο...Ουφ, ευτυχώς τελείωσε. Μα είναι τόσο ηλίθια; Κι αν αυτή είναι ηλίθια,

            τότε εγώ τι είμαι...; Ηλίθιος! Είμαι ηλίθιος! Σκύλα, σου εύχομαι να σε καίει το μουνί σου έτσι.
            Καζανάκι. Καφές κι έφυγα για τη δουλειά. Ευτυχώς που δεν υπέκυψα στις πιέσεις του Αντώνη για

            την εταιρεία. Τι διάολο, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Να δω πώς θα το σώσω τώρα. Δυό χρόνια στα

            σκουπίδια. ΟΚ. Δεν είσαι πιά το χοντρό, μοναχικό παιδί, έχεις δουλειά, φίλους, ζωή. Θα τα
            καταφέρεις. Ξανά παλιόφιλε. Λοιπόν, κινητό, κλειδιά, tablet, πορτοφόλι...

            Μουσική στο αυτοκίνητο. Στο φανάρι. Αχ τι μου θυμίζει αυτό το τραγούδι...I' ll never be your beast
            of burden...Λονδίνο, γκόμενες...Οδηγεί.

            Αλήθεια πότε άρχισε να τον βλέπει; Και μόνο αυτόν άραγε; Ή...(χαμογελάει) θα υπήρχαν κι άλλοι.
            Το γούστο της μ' ενοχλεί πάνω απ' όλα. Ποιός ξέρει τι τους έκανε. Μπορεί όσα κάναμε μαζί και

            χειρότερα. Μαλάκα, τρελλαίνομαι που το σκέφτομαι. Αυτή η ιστορία με κάνει και λυσσάω. Στο

            φανάρι.   Κοιτάζει   στον  καθρέφτη  και   μετά   γύρω.  Πουστοφάναρο,  άντε   κι   έχω   αργήσει.   Στο
            πάρκινγκ. Περπατάει, σε λίγο στο γραφείο.

            -Καλημέρα!

            -Καλημέρα!
            -Σε ψάχνει ο Αντώνης. Και περιμένουν στο γραφείο της Ελευθερίας, ξέρεις το ραντεβού των εννιά.

            -Καλά, είχα κάτι επείγον, ένα τέταρτο άργησα.
            Η γραμματέας φαίνεται να μην τον πιστεύει. Του χαμογελάει μηχανικά.

            -Καλά, πάω να φέρω καφέ. Θες και κάτι άλλο;
            -Νερό. ΟΚ, πάω.

            -Βιάζονται νομίζω. Μετά από τόσες διαπραγματεύσεις...

            -Το γνωρίζω, εγώ το ανέλαβα. Δε χρειάζονται πολλές κουβέντες...
            Παίρνει επαγγελματικό ύφος. Χαμογελά ευγενικά και λίγο απόμακρα. Μπαίνει στο χώρο όπου

            περιμένουν οι πελάτες.
            -Καλημέρα! Πώς είστε; Χειραψίες. Ζητώ συγγνώμη για την μικρή καθυστέρηση, ένα έκτακτο

            περιστατικό με καθυστέρησε. Μπορούμε να ξεκινήσουμε νομίζω. Πήρατε καφέ; Θέλετε κάτι άλλο
            πριν ξεκινήσουμε;

            Όλοι απαντούν ότι είναι μια χαρά “να αρχίσει η διαδικασία.”

            -Χάρη της κάνω που βρίσκομαι εδώ, φωνάζει ο σύζυγος κάποια στιγμή ενώ έχουν όλοι καθίσει και


            70
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75