Page 277 - โครงการระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์เพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันของอุตสาหกรรม
P. 277

รายงานฉบับสมบูรณ์ (Final Report) โครงการระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์เพื่อเพิ่มศักยภาพในการแข่งขันของอุตสาหกรรม


                  อุตสาหกรรมประเภทเดียวกัน โดนปัจจัยด้านแรงงาน หรือตัวแปรด้านจ านวนสถานศึกษา ระดับอาชีวศึกษาถือว่ามี

                  นัยส าคัญและคล้ายคลึงกับผลการวิเคราะห์

                                2) อุตสาหกรรมการแปรรูปอาหาร

                                        ผลจากการสัมมนาเชิงปฏิบัติการ (ครั้งที่ 1) พบว่าปัจจัยที่ใช้ในการวิเคราะห์หาพื้นที่ที่มี

                  ศักยภาพในการพัฒนาอุตสาหกรรมการแปรรูปอาหารมีทั้งสิ้น 7 ปัจจัย ได้แก่ ด้านการขนส่ง ด้านการกระจุกตัวของ

                  อุตสาหกรรม ด้านแรงงาน ด้านเศรษฐกิจ ด้านนโยบาย ด้านสิ่งแวดล้อม และด้านพื้นที่การเกษตร ซึ่งถือเป็นปัจจัย

                  ที่เพิ่มเติมและแตกต่างจากอุตสาหกรรมอื่นๆ อีกทั้งการให้ค่าน้ าหนักของผู้เชี่ยวชาญในแต่ละด้านมีค่าน้ าหนักและ

                  นัยส าคัญที่มีความแตกต่างกัน ดังภาพที่ 8.1-2




                                                              เศรษฐกิจ
                                                           30.00

                                              พื้นที่เกษตร  20.00            การขนส่ง

                                                           10.00

                                                            0.00               การกระจุกตัวของ
                                           สิ่งแวดล้อม
                                                                                 อุตสาหกรรม



                                                     นโยบาย             แรงงาน



                                  ภาพที่ 8.1-2 ค่าน้ าหนักของแต่ละปัจจัยในอุตสาหกรรมการแปรรูปอาหาร



                         จากภาพที่ 8.1-2 พบว่า ผู้เชี่ยวชาญเล็งเห็นถึงความส าคัญของปัจจัย พื้นที่เกษตรกรรม และการขนส่ง ใน
                  การวิเคราะห์หาพื้นที่ที่มีศักยภาพในการพัฒนาอุตสาหกรรมการแปรรูปอาหาร โดยมีการให้ค่าน้ าหนักที่เท่ากัน

                  มากถึงร้อยละ 27.78 รองลงมาคือปัจจัยด้านแรงงาน ที่มีค่าน้ าหนักความส าคัญที่ใกล้เคียงกัน คิดเป็นร้อยละ
                  22.22 รองลงมาเป็นปัจจัยด้านปัจจัยด้านเศรษฐกิจ และนโยบายที่มีค่าน้ าของปัจจัยที่เท่ากัน คิดเป็นร้อยละ 11.11

                  โดยปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมนั้นถือว่าเป็นปัจจัยที่ผู้เชี่ยวชาญให้ความส าคัญน้อยที่สุด คิดเป็นร้อยละ 0 โดยในแต่ละ

                  ปัจจัยจะมีค่าน้ าหนักของตัวแปรที่แตกต่างกันจากการให้ค่าน้ าหนักของผู้เชี่ยวชาญรายอุตสาหกรรม ดังตารางที่
                  8.1-2


                  ตารางที่ 8.1-2 ค่าน้ าหนักของปัจจัยและตัวแปรในอุตสาหกรรมการแปรรูปอาหาร






                  ส านักงานศูนย์วิจัยและให้ค าปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์                              หน้า 8 - 7
   272   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282